14 şubat ta eşine hediye yerine para veren erkek

gerçekten de çetin bir münazaraya malzeme olabilecek bir konudur. birbirine taban tabana zıt, iki farklı görüşe de hak verebileceğini düşünüyor insan. gelin hem bunları inceleyelim hem de başlığı tanımsız bırakmamış olalım:

(not: iki görüş de farazi fikir sahiplerinin ağzından yazılacaktır)

benim babam muhtar mı la:

efendim, bi kere bunlar gavur icadı. neyse eşi, sevgiliyi sevindirmek maksat diye kabul edelim böyle günleri. ama 40 yaşına gelmiş adamın çarşı pazar dolaşıp kolye bakması kadar sikindirik bi şey var mı bu dünyada? ayrıca benim babam muhtar mı, ben paramı basıyorum amk! kazandığım 3 kuruşu 40 yılda bir kullanılacak işlevsiz bir hediyeye bağlamak yerine gider karıma 100 kafa sıkarım hem onun işine yarar hem de hediye işini aradan çıkarmış oluruz. yanlış mı düşünüyorum güzel kardeşim?

rıza sana hayvan bile diyemem ya:

ya ablasının gülü, oldu olacak gece bana kaydıktan sonra da komidinin üzerine 50 milyon bırak. bu nası bi pisliktir, hanzoluktur ya! ne doğum günümü hatırlarsın ne evlilik yıldönümümüzü. zamanında taş gibiydim peşimden koşuyodun şimdi senede bi kere hediye almak bile zor geliyor adama. siktir git kanepede yat, sevişme falan yok benle 1 hafta. hayvan herif!

sonuç olarak şöyle baktığımda, her iki görüşe de hak veresim geliyor. karar sizin; sevgililer gününde eşine hediye almak yerine para veren adam doğru mu davranıyor yanlış mı? kolaylıklar!

hediye almak konusunda sıkıntı yaşayan, boşboş hediye almak yerine, sevgilisinin ihtiyacı olan birşeyi almasını ve kocaman mutlu olmasını isteyen kişidir.

evliliklerinin 10.yılında aldığı hediyeler evin ihtiyacı olan erkeğin 15.yıldaki hareketidir.