çocukken sıkılınca son çare itfaiyeyi aramak

hava muhalefeti nedeniyle doğal oyun ortamından uzak düşmüş, eve hapsolmuş çocuğun, tercihen kardeşi ile birlikte evde yalnız kalınca, bir müddet atlayıp zıpladıktan sonra meşru bir vakit öldürme yolu ya da cazip bir oyun bulamayıp son çare itfaiyeyi arayarak durduk yere yangın ihbarında bulunması, santraldeki deneyimli operatörün duruma derhal uyanarak muhbir çocuğu tatlı-sert bir tonda uyarması...

Genellikle 8-12 yaş arası görülür. Zeki olanları "abi içim yanıyor" ihbarında da bulunurlar.

yangını var yangını var ben yanıyorum gibi berbat melodilerle dalga geçme olayı.

+alo itfaiye mi ?...
-buyrun...
+gelin beni alın...

utanarak, 5 sene önce çok yakın bir arkadaşımla yaptığımız aksiyon. olayın akabinde şöyle bir telefon konuşması yaşanır;
telefondaki kadın (iftaiye): tk
arkadaş: a

a: alooo! (dehşetle bağırır)
tk: yangın nerede?! yangın nerede?!
a: teyzeee! teyzeee! götüm tutuştuuu!
tk: oraya gelirsem tüm mahalleyi ateşe verir, senin de ananı mikerim eşşek sıpası!