kürtlerin sürekli olay çıkarmasından bıkmak

konu aslında batıdan çekirdek çitleyerek bakıp, doğuyu eleştirme noktasından çok uzak. çünkü çoğu batı vikayetinde, oranın yerel halkından daha kalabalık kürt nüfusa rastlamak mümkün. Bugün istanbul da , BUrsa da, izmir de balıkesir de, hatrı sayılır kürt kökenli nüfus yaşamakta. peki nedir bizleri bıktıran? hadi doğuda iş yok , istihdam yok dağa çıkıyorlar, peki batıdakiler de işssizlikten mi, kapkaç çetelerine çocuk yetiştirmekteler? ya da demokratik hakları ellerinden alındığı için mi, uyuşturucu kaçakçılığı, çek senet tahsilatçılığı, çakma mafyacılık gibi işlerde başı çekiyorlar? hadi doğudakilerin elektrik su faturası ödememesini geçtim, tamam vergi de vermesinler, biz öderiz onların yerine, yeter ki kürt kökenli kardeşlerimiz üzülmesin. ama aynı hayat tarzını, batıya da taşımaya çalışmaları, bize her yer diyarbakır (hatta onların dilinde sözde amed) tavırlarıdır belki bizleri bıktıran. vergisini, faturasını aman cezaya kalmasın diye zor bela denkleştiren, tek çocuk sahibi olup, masrafların altından nasıl kalkıcam diye uykusuz kalan yurdum insanının kendini enayi yerine konuluyor hissetmesidir belki de.