münir nurettin selçuk

şunu açıklıkla söyleyebilirim ki münir üstad, türkiyenin gelmiş geçmiş en büyük tsm sanatçısıdır. 1964 istanbul konserindeki performansında özellikle, dikkati çeken şey şıklık, sadelik ve eşsiz yorumudur. üstadın yurt dışında şan eğitimi almadan önce ve sonraki evrelerinde farklı tınılar görülür. akşam yine gölgen' de ne dediği anlaşılmayan üstad, allı yemeni türküsünü söylerken bir harf bile yutmayacak hale gelecektir. bu müzeyyen senarda da görülmüştür.
münir babayı diğer sanatçılardan ayıran, 64 konserinde bilmem bu gönülle ben eserinde 'benimse geçmedi çağım' diyerek göndermesini yaptığı (ki zeki müren'e yapar bunu), frak takmış, konser ve koro düzeni içinde sunduğu eşsiz ziyafete bizi ortak etmesi, batı müziği ile türk sanat müziğini harmanlayıp konservatuar birikimini müziğine yansıtabilmesiydi. endülüste raks ı besteleyecek güçteki bu üstad, ümit yaşar oğuzcanın iki üç dizesinden biraz kül biraz duman çıkarabilmiş, ömrünün son zamanlarında bile bu hülyalar diyarında gibi anten reklam kayıtlarına (film müziğidir) imzasını atmış, 'hasret' gibi bir besteyi çıkarabilmiş, kör kuyular gibi okunması inanılmaz zor bir eseri meydana getirebilmiş gelmiş geçmiş tartışmasız en büyük üstaddır.