bugün

vuvuzela

10-15 yıl sonra 2010 dünya kupası denildiğinde akla gelecek ilk alet. tek başına çalındığında 90, toplu çalındığında 130 desibeli bulan gürültüsü hem seyircinin hem de futolcuların keyfini kaçırmaya yetiyor. insanları asıl sinir eden noktası ise vızıltıdan başka birşey olmaması. ne bir melodisi var, ne de bir ritmi.

vuvuzela, bir yandan futbolseverlerin canını sıkarken, diğer yandan güney afrika'ya duyulan sempatinin giderek azalmasına sebep oluyor. ekonomik nedenlerden dolayı güney afrika'ya verilen bu turnuva'da bir milli çalgıyı yasaklamak etik değil. temennimiz dünya kupasından sonra vuvuzelayı bir daha görmemek, duymamak.

edit: imla