bugün

apaçi dansı stayla

defalarca kez izledim ve tüm samimiyetimle söyleyebilirim ki çok etkilendim çok. yani uğraşlarını daha rahatça yapmalarını engelleyen gerek ekipman, gerekse mekan yetersizliğine hiç aldırmadan canhıraş bi şekilde kendilerini hor gören halka rağmen halk için dans ediyorlar. tıpkısının gavur menşeili olanı "spirit of the dance" veya o kadar uzaklara gitmeye lüzum yok "anadolu ateşi troya" gibi benzerlerine tonla para vermektense kaldırımın bi köşesinde elde çekirdek çitleyip bu çocukları seyretmek daha akıl karı. tez zamanda imitasyon kıyafet saten bi işletme açıp, bu gençlere hizmet vermek, konfeksiyon atöylelerinden kazandıkları haftalıklarını ve/veya evlere paket servisten aldıkları üç-beş kuruş bahşişi ceplerinden çekmek isterim.