annenin şeker hastası olması

Acı, üzücü bir süreçtir evlat için. sürekli "keşke" ile başlayan cümleler kullanırsınız. hep keşke onun yerine ben hasta olsaydım şeklinde serzenişlerde bulunursunuz. gözleriniz dolar ama bunu asla ona belli etmezsiniz... çünkü diabet/şeker hastalığının en büyük dostudur üzüntü, stres, çaresiz hissetmek. Elinizden çok bir şey gelmiyordur zaten. sadece ona destek olmaya çalışmak ve bu sikindirik hastalığın daha fazla ilerlemesi adına dikkat etmesini sağlamaktır yapabilecekleriniz. günlük yapılan insülin iğneleri, annenin canının yanması, sürekli iğneyi yaptığı yerlerin delik deşik olması ayrı bir üzüntüdür. doğru düzgün bir şey yiyemez ayrıca sorundur. hayatı yarım yaşar, istediklerini yiyemez, bazen o şeker komasına girer, siz kendinizi yersiniz çünkü elinizden çok bir şey gelmiyordur. çok pis bir hastalıktır bu hele ki ilerlemişse. sürekli yüksektir şekeri, vücudunun her tarafı ağrır, canının ağrısını sizden saklamaya çalışır siz de üzülmeyin ama yapamaz işte. anlarsınız veyahut dayanamaz hasta olduğunu söyler. kötüdür anlayacağınız.