sözlük yazarlarının itirafları

ilk zamanlarımda evde kan bağım olmayan kardeşlerim ile hep beraber gırgır şamata ile yaşadığımızı çokça dile getirmiştim burada. Ancak anlatılan kişiler arasında eksik biri vardı. Benim arkadaşlarım arasında ilk tanıştığım, annemden bile daha fazla kez gördüğüm canım kardeşim. Arkadaşım. O, benim hayatımda gördüğüm en sadık dosttu ve gerçekten harika bir insandı. Erkenden yerine oturmuş düzgün bir kişiliği vardı. Ancak ona verilen bu mükemmel ruhun yanında, bir çok kronik rahatsızlık taşırdı. ilaçsız olmazdı. Ben 17 yaşlarındayken, 28 Temmuzda dünyadan göçtü. Tabii şuanki arkadaşlarım ile o zaman da arkadaştık. Onlar için de çok büyük bir kayıptı. Grupta hem ortaokul hem de ilkokulda tanıştığımız ve birleştiğimiz arkadaşlarımız vardı. Ancak rahmetli ile biz anaokulundan daha önce tanıştık tabii. Grup tamamlandıktan sonra her şey çok iyi devam etti. Birbirimizi harbiden bokunun rengine kadar tanıyorduk. Ama bunu yanında Rahmetli hep genç yaşında öleceğini varsayardı, ki bu dayanıklı bünyesine rağmen birçok hastalık içeren vücuduna göre hiç anormal bir düşünce şekli değildi. Uzatmadan geri dönelim. işte, rahmetli genç yaşında öleceğini düşündüğü için başkalarına gönlünü kaptırmaktan inatla kaçınırdı. Gözle görülür bir şekilde onun ruhundaki tek eksiklik buydu. Annesi ve babası o kadar umursamaz ve ilgisiz insanlardı ki. Benim babam onu beni sevdiğinden daha çok severdi, öyle bir durum. Özetle eksiklik ve fazlalıklara rağmen hepimizin mükemmel bir arkadaşlığı vardı. Zaman geçti, bakmışsın liseye gelmişiz eşek kadar olmuşuz. Lise son sınıfa geçeceğim yaz, yani 18 yaşına gireceğimiz yazın Ağustos ayına 1-2 gün kala bir sabah telefonum çaldı. Sonrası zaten bellidir. Ancak bu, her sene onu anmamıza rağmen hedef yolunda şaşmamızı tabii sağlamadı. Çünkü onun ve birçoğumuzun dileklerinden biri, her şeye rağmen eğitimi tamamlayıp makam değil
insanlık bakımından büyük adam olmaktı. Kalan hepimiz istediğimiz yerlere ulaştık, hala beraberiz. Ancak yemek masasında hala sandalyeler arasından bir tanesi boş durmaktadır.
Özetle, dışarıdan mükemmel gözüken ve gerçekten öyle olan arkadaşlığımızın yanında, grupta eksik olan şey gruptaki herhangi birinin çabuk parlayıp hızlı sönmesi, duygusallığıymış vs. değil. Bizdeki büsbütün eksiklik bir insandır.