geceye not bırak

Az önce televizyondaki belgesele bakarken içsel bir monologun içinde buldum kendimi ve kendime yine bu dünya ya da doga denen yerden ve içindeki varlıklardan ne kadar tiksindigimi anlattım ve kendim de bilmem kaçıncı kez aynı monolugu dinleyip kendime hak verdim.
Sürekli bir kovalamaca ve kacmaca, sürekli bir mücadele, şartlarla, çevreyle, diğerleriyle, zamanla ve ihtiyaclarinla amansız bir tatmin olma ve acıdan kaçma savaşı. iğrenç ve bir o kadar da gereksiz. üstelik sonu yokolmak. masa da olsan timsah da olsan insan da olsan zaman ve fizik için fark etmez, yok olacaksın. Âdeta bir süreliğine ortaya çıkıyor, acını cekiyor kavganı ediyor ve kaybolup gidiyorsun. Aslında biraz şey, rahatlatıcı...zaten yoktun ve yine yokolacaksin. Hiç gerek yokmuş aslında böyle bir şeye.