johann wolfgang von goethe

“... o, dini, cılızlar, hastalar için bir değnek sanıyordu. Ruhunun selâmeti yolunda allah’a değil, varlığa inanmakta idi. Kendine sahib olmaktan büyük arzusu yoktu. Hiçbir şeye benliğini hesabsız verdiği görülmemiştir.
ihtiraslarının sonuna kadar gitmeyi, çizdiği kahramanlara bırakırdı. intiharı düşünen Goethe değil, werther’dir. Hakiki werther ise en asil ihtiraslarını bile boğmaya ve onlara hâkim olmaya çalışır. ...”