bugün

yazmak

iyi gelir gelmesine de... hüzünlüyken yazınca insan, karakterin kalem, dertlerin mürekkep oluverir birden. serersin ortaya hepsini. önce sen görürsün onları. belki bir kenara atmış olduklarını. önce onlar yakar seni, sonra doldurur kalemini. yaşanmışları, yaşanmamışları yazıya dökmek istersin de sayfalar yetmez, ömrünü sayfa olarak kullanırsın. artık o da ömrünün yettiği kadar...