eglenceye eslik edememek

üşümenin, bedenin en derin yerinde zuhur edip, etkisini sinsice hal ve harekete sirayet ettirmesiyle ortaya çıkan gerginlikten sebeptir bu eğlenememe hali. usul usul yayılır böyle, ısmık ısmık, alttan alttan..

kimsecikler üşümüyorsa sen de üşümeyeceksin birader! zaten kılsın, zaten uyumsuzsun ve uğursuzsun kimilerine göre, e bi de üşüyorsun zaten olur olmaz.. e ne duruyorsun o zamansa? allah belanı versin tez zamanda.

"aaaa manyak mısın üşünür mü bu havada?, delinin zoruna bak, yuh artık, salağa bak sarınmış oturuyoo, sıskasın zaten üşürsün tabe.." şeklindeki serzenen seslenişlere boğulup, acıyan gözlerle buluşunca gözleriniz pek eğlenesi gelmediği gibi, sarınıp oturası ve üşümeyen şanslı kullara bakıp gülümseyesi de içine kaçıveriyor insanın.

misal ben, katil olabilirim üşüdüğüm zaman, eğlenip ortama uyum için rol yapmayı bırak konuşma yetimi bile kaybedebiliyorum dişlerimin takırdamasının önünü alamadığım için.. tamam diyorum, kendimi kontrol edebilmeliyim diyorum, nedir lan üşümeyi unutabilirim ve beynimle bedenimi kontrol altına alabilirim, güçlüyüm olm ben falan diyorum, sıkmayacağım kendimi sıktıkça üşüyorum bir kii üççç diyorummm.. ve daha iç sesimdeki lafım biter bitmezzzzz, öleceğimi sanıyorum üşümekten.. kendimi iyi tanıyorum, üşümenin fikri bile sinirlerimi altüst edebilir biliyorum. başka şeyler düşünüyorum, gönül gezdiriyorum falan, yapamıyorum. çok üşüyorum. susup, üşümekten gebermeye devam ediyorum öylece.

ablalar eğleniyor.. askılı bluzlar, fırfırlı eteklikler, her yerler fora.. deliriyorum, kıskanıyorum.. zaten sevmiyorlar beni o üşüyen halimle, bi de sevgisizlik vuruyor başa, dişlerim birbirine vuruyor allah kahretsin.. yuhhh diyorum, off diyorum.

üşümekle tehdit edilsem, veririm malımı mülkümü yemin olsun.