durduk yere gelen kitap düşmanlığı hissi

şu an yaşamakta olduğum histir.

önce "kitap okumalıyız, okumak lazım, okumuyoruz biz, japonlar metroda bile okuyo abi yeaa " diyen gösteriş meraklısı tiplerin ağzına kürekle vurup, sonra türkiyede milletin öve öve bitiremediği tüm kitapları yakma isteği uyandırır ayrıca bu düşmanlık.

çöp kitapları okuyacağına, hiç okuma daha iyi. ülkenin kalkınması,teknolojik devrimleri yakalaması kafkayla, tolstoyla sabahattin aliyle,elif şafakla ve bilimum ağlak edebiyat ürünü eserlerle olmaz. gelişmiş ülkeler ligine girmek için sanat duyarı kasılması anlamsız. bu duyarın kasılma sebebinin altında aslında sanatçıların aç kalma korkusu da var tabii de o ayrı mesele.

bir başka başlıkta da sanat düşmanlığı yapacağım.