universitemezunuaskdoktoru

gece gece babaannesi ve başka bir başlıkta attığı fotoğraf ile içimi yakandır.

beni nerelere götürdüğünün farkında bile olmayan, özeli kapalı olduğu için yazamadığım yazardır.

yazacağım, içimde kalmasın.
benim de babannem ile münasebetim çok yakındı, onsuz yaşam dahi düşünemez, öleceği günü kestiremezdim.
zaman fakat, ölümü yaşam boyunca bekleyerek geçen fakat ölüm ne zaman gelirse gelsin hazırlıksız yakalanandır.
o gün geldi ve öldü, beni de götürmüştü sandım yanında.
yıllar sonra yazıyorum ki bir zamanlar onunla ölmeyi düşündüğüm kişiyi şimdi pek de düşünmediğimi, aslında aklıma gelmediğini kendime itiraf etmenin güç olduğunu düşünüyorum, yaptıklarına, fedakarlığa ve hatırasına saygısızlık değil midir bu?
insan.. her şeye alışır demiş yazar; ''aşağılık insanoğlu! her şeye alışır..''

çok uzaklara götürdün beni, hayalini bile göremediğim birinin alnımı öptüğü ana götürdün beni, sayın yazar.