bugün

gecenin şiiri

Kimileyin hüzün tek başına konuşur
Kimse görmeden kimse duymadan
ıssızlıkta kime yakardığını bilmeyen umarsızlıkla
Dağlara, denizlere, ıhlamur ağaçlarına bakarken
Maviye, toprağa, yeşile boyarken gözlerini
Ne kağıt ister ne kalem