metroda karşılaşılan tipler

Sanıyorum geçen hafta karşılaştığım bir kadını anlatacağım. Suriyeli mi yoksa başka tabirini bilmediğim için kullanıyorum çingene mi tam olarak anlayamadığım epeyi fakir giyimli biriydi. 3 tane erkek çocuğu vardı biri epeyi küçük emzirmeye çalışıyordu hatta. Büyük olan 6 yaşlarında ayağında farklı model ve farklı numaralarda parçalanmaya yüz tutmuş plastik terlikleri vardı. Ortanca olanın ise ayağında hiçbir şey yoktu ve epeyi hasta görünüyordu. Bir sorunu olduğu çok belliydi ortanca olanın, durmadan yere kapaklanıyordu ve ağlıyordu genellikle bağırma şeklinde. Kadın oturdu normal oturanların yanına. Birer birer eksilmeye başladı çevresinde oturanlar, trenin başka taraflarına göre yöneldiler. Kadın benim tam karşımda oturuyordu ve 3 çocuğundan başka kimse kalmadı yanında hem de kısa sürede. Kucağında bebek olan bir dizinde büyük olan diğer dizinde de hasta olan çocuk yatıyordu. Kim bilir başına neler gelmişti. Kim bilir neler yaşamıştı. Çevresinde ona zavallı ve iğrenç tarzlı bakışlar atan insanların farkında mıydı? Kim bilir? Suçu neydi? Anne olmanın ağırlını bu koşullarda taşıyabilecek kadar güçlü müydü? Ona bakarak uzaklaşan insanlar ya da ona bir dilenciymiş gibi para veren çocukların eline şeker tutuşturup tek derdinin bu olduğunu düşünen insanlar... onun yerinde olsalardı ne yapardı? Bunları düşünerek süzüldü yaşlar gözümden...