bugün

babanın ölmesi

düşünmesi bile can sıkan; "yaw düşünmeyeyim" dedikçe bir gün olacağı gerçeğini istemeden de olsa kabullendiğiniz hadise. yaşamamış bir yazar muhtemelen benim gibi mel mel bakmıştır monitöre. sırtında taşıdığı günler, beraber top oynamalar, birşeyler öğretirken takındığı bilge tavırlar. bu bahsi kapatalım lütfen. kötü oldum lan.