türkiye

cok sevdigim ama omrumun ilerki yillarini goremedigim ulke. en kucugunden en buyugune dert olabilir mi ? sinava girmisim 2 sene ertelememe ragmen emeklerimin bosa gitme ihtimalimine yaniyorum sonra bi anda 2 3 teroristin silahla etrafi taradigi ortami dusunuyorum benim aklim hayalim almiyor bunu. ordan ölmek ya da sansa yarali kurtulmak degil, ben boyle bir seyle yasamak istemiyorum. boyle yasamayi kimse haketmiyor. hepimiz farkliyiz, kotumuz iyimiz kimse bunu haketmiyor. kanserden ölene, trafik kazasi gecirene , yasli birinin hastaliktan ölmesine kahrolabilirim ama orda sansa bulunan masum birinin ölmesi beni mahvediyor ben buna uzulmeyi istemiyorum. buna uzulemem, buna uzulcegim bi dunya istemiyorum. hayatimi erteledim ben tam mutluluguma az kalmisken herkesin sık disini dayan sen emek ettin az kaldi rahatlayacaksin dedigi bi zamanda ben de orda olabilirdim. olmayisima sevinmiyorum. cunku bu ihtimallerle de yasamak hep bi eksik kalacak. cok aci gercekten cok aci.