bu yazıyı öylesine yazdım

Hayatımdaki tek heyecan, perşembe günü resmi tatil yapacak olmam. inanabiliyor musunuz?
zaten geçenlerde gittiğim fotokopici de, dedem yaşında adamdı bana abla dedi. yahu gencecik bir ay çiçeğiyim ben.
o kadar yaşlı hissediyorum ki, nereden baksan bir 75 yaşında var benim ruhum.
her yere yetişmeye çalışmaktan, kafama göre uçup kaçamadığım hayattan yoruldum. yordunuz ulan beni yeter be.

herkes farkında mıdır bunun? öyle kafamıza göre nefes alma hakkımız yok bizim. 09:00'da iş başı.
bu kadar sömürdükleri gençliğin bu düşüş hali ne olacak hiç düşünmüyor mu bu patron sınıfı falan? düşünmesi lazım çünkü.
ah pardon, happy hour yapıyorlardı! doğru!
ay, çok günahlarını aldım şimdi.

of, yine döküldü taç yapraklarım. köklerimi kurtarabilsem bari.