bugün

sözlük yazarlarının içinden geçenler

canımın ne denli yandığını kimse anlamıyor, bilmiyor. gülünce herkesin gerçekten mutlu olduğumu düşünmesi ve takmadığımı düşünmesi komiğime gidiyor aslında. herkese olan güvenimi kaybediyorum gün geçtikçe. yakınlarımın davranışları gözüme batıyor. istemesem de gıcık oluyorum durduk yere. ama tamamen yaşadığım şeylerden dolayı. normalde ben yakınlarıma asla gıcık olamam hatta bunu hep yadırgardım nasıl gıcık oluyorlar diye. başıma geldi. belkide onlarda canları yandığında ne yapacaklarını bilmediklerinden böyle oluyorlardır diye düşünüyorum.
hiç ummadığım insan bana neler neler dedi bunun acısı tarif edilemezmiş bunu anladım. şu an ne yapıyor bilmiyorum ama beni düşünmediği kesin. düşünmese de olur. bazen diyorum iyiki bitmiş sonra diyorum bari bu şekilde bitmeseydi. ama bitti işte. aslında umursanmaya değen birisi değil fakat yaralarımı sarmıştı. sonradan yara bırakmasını saymazsak gayet iyiydi, mutlu ediyordu. ve aklım almıyor daha 2-3 gün önce sarılıp öpen bir adamın ertesi gün sevmiyorum demesi neyi ifade ediyor?