yaran fıkralar

Ortaokul öğrencisi çocuk, babasının omzuna dokunur, sorar:
- Baba, okulda ders verdiler, "Politika nedır", anlatmamız lazım. Nedır
politika?
Baba oğlunun yasına uygun bır formul bulur:
- Bak yavrum, şimdi şu kelimeleri iyice aklında tut... Ben iş yerinde ücretle işçi çalıştırıyorum, buna kapitalizm diyoruz. Parayı nasıl harcayacağımıza annen karar veriyor, o da hükümet. Hepimiz aslında senin için çabalıyoruz, sen halk sın. Küçük kardeşine bakan dadın, işçi sınıfı. Kardeşin de bizim geleceğimiz diye düşün. Şimdi bunları böyle ezberle, yarın kahvaltıda sana politikayı anlatırım.

Çocuk bunları ezberler, akşam olur, herkes yatar. Gece bizimki, kardeşinin ağlamasıyla uyanır. Gider bebeğin odasına, bebek altını kirletmiş ağlamaktadır. Annesinin odasına girer, annesi derin bir uyku çekmektedir, çocuk seslenir fakat uyanmaz. Dadının odasına gider, bir bakar ki, babası dadısıyla aynı yatakta, "Bebek ağlıyor" demesine hiç aldırış eden bir halleri yok.
Bizimkisi geri yatağına döner.

Ertesi sabah kahvaltıda babasına,
"Baba ben politika neymiş anladım" der. Babası "Neymiş söyle bakalım" diye sorunca anlatır:

"Kapitaliz, işçi sınıfını beceriyor. Bu arada hükümet uyuyor. Halk kimsenin umurunda değil. Geleceğimizse bok içinde!!!