sözlük yazarlarının itirafları

dünyada beni anlayabilen tek insanla, aynı şehirde yaşayamamak çok zor. Daha kötüsü de iletişimde de değiliz. Sadece haftasonları telefonda konuşuyoruz. O da şimdilik. Yakında bu küçük özgürlük de alınacak elimizden ve biz sadece susup boyun eğeceğiz. Ya da 2 kişi mutlu olsun diye herkesi ağlatacağız.. Hangisi doğru seçim?

Her gece gökyüzünde bir yıldız aramaktan, bulunca da 'aynı yıldızda gözlerimiz buluşuyor mu?' diye düşünmekten, sıkıldım artık. Sesini duymak da yetmiyor.

Kaçık düşüncelerim var. Tek düzgün olan. Aklımı kaçırmamam.