ben bu yazıyı sana yazdım

...Ne güzel de kendimi inandırmıştım.
soğuk terler döküyorum şu an. evet, acı çekiyorum.
zaten hep böyle değil midir?

gün boyu herşey çok güzeldir. gülersiniz, eğlenirsiniz. hahaha hihih derken gece olur. yine öyle böyle derken saat üçü bulduğunda ansızın efkar basar.

o kadar anidir ki.
sessizce, çaktırmadan gönül kapınızdan içeri girmiştir.
bir bakmışsınız dinlediğiniz şarkılar değişmiş, bakışlarınız hafif buğulanmış.

tabi bu durumun sizden başka farkında olan yoktur. o da ayrı...

ne yaptın sen bana?

biliyorum ki bu yazdıklarımı yarın tekrar açıp baktığımda güleceğim. ulan geceleri mala bağlıyorum diye.

fakat şimdi..
o kadar içten geliyor ki bu sözler..

senin için.

evet hayatımı değiştiren bir insan için bu sözler içimden, derinden geliyor.

itiraf ediyorum; hala seni seviyorum.

fakat sevginin tek başına bir şey ifade etmediğini sen öğrettin bana. hatırlar mısın?
bak rolleri değiştik bu sefer.

benim hatam orda başladı zaten. şimdi düşünüyorum da, sen çok yaşa!

sen ki benim dar günümde yardımıma koşacak ilk insandın.
sen ki benim canımdın. hayatımdın, herşeyimdin!

ne oldu şimdi peki?

sevgi işte böyle bir şey. kazımak gerekiyor kalpten tamamen acı çekmemek için. fakat ben seni severken senden gelen her acıya razı olarak yaşadım. en başından beri bunun bilinciyle yanında oldum.

anılar dehlizinde yüzüyorum şu an. Her şey gözümün önüne geliyor birer birer.
senden ayrıldığım an öldürdüğüm bütün hayaller dirilip boğazıma sarılıyor.

hani birlikte bir kocaman bi evimiz olacaktı, ben hiçbir şeye karışmayacaktım ve içindeki her şey senin seçimin olacaktı? daha gezecek yerler vardı. daha büyütülecek bi kızımız ve upuzun bir evlilik vardı.

vardı evet.

bunların hepsi sen varken vardı.

seni sevmemin bir diğer sebebi de buydu.
farkında olmadığın fakat bir çok şeyi izole ettiğin bir yaşamın vardı. tıpkı benim gibi..
sabit fikirlerinle yaşıyordun sen. tek fark oydu.

sana derdim ki ben hep bir insan öyle kolay kolay değişemez diye.
şimdi tükürdüğümü yalıyorum ey (eski)sevgili!
ben değiştim. evet hem de çok değiştim.

eski ben olsaydı, senin tek bir lafınla buz gibi eriyip sana koşardı.
fakat şunu anladım ki sen beni dolaylı olarak kullandın.
bana kalırsa sen beni sevmedin tamamiyle. sen daha çok sahiplenme arzusuyla hareket ettin. senin olduğumda pek bir değerim kalmadı. ve tabiri caizse beni kukla gibi oynattın.

olsun.

pişman mıyım? hayır.
zamanı geriye çevirsek yine seni sevmez miydim? sonuna dek.

ama...