vedat türkali

türk edebiyatının en yetkin kalemlerinden biridir. bir gün tek başına, güven, mavi karanlık gibi birbirinden güzel romanları vardır. solcudur, komünisttir... kendi deyimiyle domuzuna komünisttir. güven, en güzel romanı olmasa da (en güzeli bir gün tek başına'dır) dönemini ve daha önemlisi dönemin psikolojisini çok iyi anlatan romanlardan biridir. amacın psikoloji olduğu zaten romanın adından bellidir. 1940'larda, partiyi arayan gençler ve o gençlerin içine düştükleri "at izi it izine karşışmış" ortamı anlatan bu kitap ayrıca otobiyografiktir. bu kitabından sonra bir de "komünist"i okursanız, tadından yenmez.
iyi özellikleri bir yana vedat türkali son romanı'yla canımızı çokça sıkmış bir insandır. kayıp romanlar, günümüzde geçen bir kitaptır ve kitabın bir bölümünde bir istanbul üniversitesi öğrencisi öldürülür. imam adnan sokak'ta, arkadan uzun namlulu silahla öldürülen bu kişi gerçektir ve adı da önder babat'tır. vedat türkali önder babat'ın adını nasıl böyle kullanabilmiştir, kitaptaki ilişkileri önder'e nasıl atfetmiştir bilemiyorum. her nasıl olursa olsun bu çok can sıkıcı bir durumdur.bu saçmalığı yaşlılığına veriyoruz. gene de okunası bir yazardır.