bugün

hiç kürde benzemiyorsunuz demek

ilk okulda yaşamıştım. nöbet tutan bir asker benle arkadaşımı çağırıp sohbet etmeye çalışıyordu. arkadaşım beyaz tenli güzel bir çocuktu. bense parıldayan buğday tenli her yerde alnına Kürd yazılmış gibi dolaşan bir çocuktum. asker bana aşşağılayıcı bir biçimde senin kürd olduğun her halinden belli dedi. arkadaşıma ise sen türk gibisin senin özün kesin türktür gibi şeyler dedi. nedensiz ve özel bir güçle ağzımdan kürd olduğum için gurur duyuyorum lafı çıkmıştı. şimdi olsa belki aynı tepkiyi veremem. amma velakin ne zaman asker görsem bu anı aklıma gelir. sanırım bizler ikinci sınıfız bu ülkede ve hiç bir zaman eşit olamadık. çünkü biz kürd yaratılmıştık.