ben bu yazıyı sana yazdım

ey gözlerinde kaybolduğum.kasvetli havanın hakim olduğu odamın sol köşesinde ,pencere kenarında duran bilgisayarımın başındayım. içimden sana yazmadan önce ''allah hepimizin belasını verecek'' dedim. iyi de ettim. çünkü başımı kaldırıp dışarı baktığım vakit. insanları görüyorum. böyle aşalık olan bir varlığın belası yakındır. sen den sonra çok terkedildim çok ağladım. ağlamak günah dediler. günahkar oldum. bu dünya da yandım herhalde diğer dünyadada yanacağım. ey gözlerinde kaybolduğum. niçin güzel gözlerinle bana bakmamaktasın. biliyorum şuan belki de ikimizde odamızın penceresinden karanlık şehre bakıyoruz. başka türlüsünü aklıma bile getirmek istemiyorum. seni tekrar yanımda görmek istiyorum. kalktım ayağa bu sefer küçük odamın penceresinden şehre haykırıyorum ''seni yanımda görmek istiyorum !''