abiye atar yapmak

cemaat evlerindeki abilere, size zorla birşey yaptırmak istediğinde yapılabilecek karşı çıkma, diklenme, itaatsizlik ve dik duruştur.

Her gün diyordu ki, iftara gel. iftara gel. iftara gel. Her gün de cevap veriyorum, şöyle işim var böyle işim var. Birinde tuturdu:

Abi: Sen bana söz verdin bu akşam bizle iftara geleceksin.
Ben: ya abi söz filan vermedim, söz benim için namustur söz kesin demişsem, iki elim kanda olsa gelirim ama söz vermedim.

Abi: yok sen söz verdin, sözünü tutmuyorsun adam değilsin.
(benim bu lafı duyunca adanalı damarım o an atar..)
ben: ulan abi oldun gıllik kadar boyunla başımıza adam mı oldun lan!
abi: şuna bak lanlı lunlu konuşuyor, ne diyor bu ya bana dayılanıyor ya. ne diyorsun kardeşim sen!
(Millet araya girmeye başlar.)

Ben: Herşey diyorum lan herşey!
Abi: Adama bak ya, gelme iftara filan sen gavur musun nesin.
Ben: He gavurum var mı, sen kimsin lan Allah mısın sen Allah mısın lan!?

Abi kavgaya hareketlenir. Ben de hareketlenirim. Vuruşmaya tutuşamadan ayırırlar.

Daha da ne namaza ne iftara çağırırlar, ne de psikolojik baskı yaparlar, güzel bir senenin başlangıcı olan baş kaldırıdır.