arkadaşının aşık olduğu kıza yavşayan insan

arkadaş değil, ibnenin öz ve öz evladıdır. hiç bir insan arkadaşının aşık olduğu, arkasından üzüldüğü kıza yavşamaz. bunu yapan arkadaş görünümlü bir orospu çocuğudur.

evet bu da mı başıma gelecekti diyorum. o kadar arkasından üzüldüğüm kıza yavşıyor resmen. yavşamak ne kelime, sevgili oldular neredeyse. benim ne kadar üzüldüğümü bildiği halde bunu yaptı. hem de bir iddia uğruna. ben o kızdan ilk hoşlanmaya başladığım gün o "ben bu kızı kendime yaparım" diye iddiaya girmiş başka arkadaşlarıyla. ve şimdi bir iddia için, arkadaşının duygularını hiçe sayarak onun aşık olduğu kıza yavşıyor.

hem de bana gelip "eee senin durum ne oldu?" deyip tavsiyelerde bulunuyordu. işte ummadık taş baş yarar derler. bir de galiba gitmiş kıza beni kötülemiş.

sinirlerim bozuk. elimden bir kaza çıkmaması için kendimi zor tutuyorum. her karşılaştığımda, sesini her duyduğumda yumruğu çakmamak için kendimi zor tutuyorum. ama galiba artık tutamayacağım. artık tutamam. böyle bir ibnelik affedilemez. bana bunu yapandan hesap sormazsam nerede kaldı benim insanlık gururum?!

kıza da kızgınım. benimle onun arkadaş olduğunu biliyor. bu şerefsizliğin o da çok iyi farkında. gelip yanımda yiyişirlerse sikerim ecdatlarını, gerisine karışmam.