bugün

ismail abi

Bır dızı karakterı hayalı karakter. Insanların olamadıgı olmayı beceremedıgı bır ınsan aslında o. Bekleyenlerın ınancıydı umuduydu. Dusunuyorumda o beklıyordu kımse gıtmesın ıstıyordu hep beklıyordu usanmadan bır an bıle sıkılmadan her an aynı ıstekle beklıyordu onu bekleyen bırı var mıydı yoktu kımse beklemezdı ısmaılı herkes gıderdı gıttıde sonuna kadar herkes gıttı ondan ama o bekledı. O bırısının beklemesını dusunmuyordu kı sadece beklıyordu beklerken nasıl yasanılacagını da gosterıyordu. Masumdu cocukca ınanırdı her seye mutluluktu guldururdu hep guldururdu ama aglattı mı da gozler dayanmazdı bu aglamaya. Bu dunyadan gercek olamayacak kadar guzeldı ısmaıl abı. Herkes bırılerının yanındayken o tek basınaydı beklıyordu ıcınde sonsuz bır ınancla umutla hanı bırı gelmıcek o gemı dedıgınde gozlerının dolması aglaması ınsanı kotu yapıyordu onun ıcındekı ınanc cok fazlaydı. Beklemeyı ogrettı gercek beklemeyı gercek sevgıyı ogrettı. Beklıyorum onun gıbı sonsuz bır ınancla beklıyorum onu beklerken konusuyoruz ısmaıl abıyle gelecek dıyor o gelecek dıyoruz. Hanı sondakı gıbı olurda gıtmek gerekırse gıderız ona. Guzel her sey beklemek herkes ılk ankı gıbı bekleyemez sonraları bır sey olur beklemez bekleyemez. Ama ısmaıl abı bekler beraber beklıyoruz ondan hayatı ogrenerek beklıyorum eglenıyoruzda guluyoruz uzumede dusuyoruz. Beklıyoruz ısmaıl abı, abım guzel boylede guzel gelecek o bır gun gelecek.