bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

bir kere daha yenildim. senden hiç bi şey beklemiyeceğim dedim kendi kendime ama gene beceremedim. o gün adadan dönerken 4 yaşında felsefe soruları soran bi çocuk gibiydin. doğru sorular ama cevapları olmayan. o zaman işte sadece sana sarılıp üzülme düşünme bunları demek istedim. senin için o insan olabileceğimi söylemek istedim. söyleyemedim tabi zaten senin için hiç bi zaman o olamam ben. sevmiyorumdur belki de seni. sadece gözünde yarattığım beni sevdim belki de. olmak istediğim insan olduğumu sandığın için. çünkü hiç kendim olamadım senin karşında da bi sürü benden en sevdiğim olmuştum. bi de sadece senin yanında olabildiğim. ama sonra bişeyler değişti eskisi gibi değildin hiç. aşırı duygulu filmleri bile sevmiyosun ama nasıl duygusal olduğunu bilmiyosun. bunları okusan belki de amma abartmış kim yazmıssa dersin. gene yazamadım istediğimi istediğim gibi neyse işte haberin olmadan yastığımın altında saklmaya devam edeyim seni. orda bi hayalde anlaıtırım tekrar.