sevgiliye ben evlenmeyi düşünmüyorum demek

ağır sözdür. ilişki böyle canımlı cicimli devam eder ama bazı insanla azıcık uzaktan süren ilişki daha iyidir. seversin de o abartı nazı kaprisi bazen çok çekilmez olur. ne yapsan beğenmez. bir gün o can alıcı sözü söyler:
-zırdeli biz okulumuz bitince evlenicez di mi?
nerden başlayayım? annem seni beğenmiyor, kuzenim lisedeki halini biliyor, ben kaprisine dayanamıyorum. sırf ilişkiye devam ediyorum demek sana aşığım demek değildir ki. kopamıyorum belki. ya da yalnız yapamıyorum. nerden çıkardın bu evlilik konusunu yine?
-evleniriz aşkım okul bitince.
-isteksiz söyledin ama?
-...
o her hakaretten daha ağır iftira hükmünde bir soru gelir, şunu söyleme ağırıma gidiyor diye bin defa kavga ettiğiniz halde,
-zırdeli beni sevmiyor musun? der.
(bkz: kuyruk acısı).