ben bu yazıyı kendime yazdım

yine çağırıyor seni, gözleri, kokusu, teni..
yine her şeyiyle gel diyor.
salaksın. biliyorsun bunu zaten.
gözleri, sadece gözlerini kapattığında hep baktığı gibi bakıyor.
kokusu, sigara kokusundan burnunu kurtardığında geliyor sadece aklına,
hatta bazen bir duman bile onun gibi kokuyor.
teni, bir bira şişesi gibi, soğuk, pürüzsüz, seni çağıran, ama o da aklında.
salaksın, bunu zaten söylemiştim.
herşey aklında, kalbinde.
niye çıkarıp atamıyorsun, vuramıyorsun yumruğunu masaya.
arkadaşlarına " bazen ben neleri atlattım lan! sen kimsin?! diyebilmeli insan" derken iyidi hayat.
yapsana hadi.
vursana yumruğunu masaya, atlattıklarını saysana sana bıraktığı tek şey olan hayalinin suratına.
hadi, desene sen kimsin, diye.
yapamazsın. yapamadın hiç.
öyle karıştın ki gözlerine, neden aklına geliyor sanıyorsun.
onun gözleri de sensin artık, bakışları da.
kokusu yok, kalmazdı da zaten böylesine işlemesine izin vermeseydin aklına.
bira şişesinden onu çıkartıyosun lan gerizekalı, cin mi bu çıkıp dilek hakkı versin sana.
sana verdiği tek şey kalbiydi.
o da sende kaldı.
seninki nerde?
gözlerin nerde?
nereye bakıyorsun?
ne çekiyorsun içine?
neden bunu yapıyorsun kendine?
kimsin sen?
kimim ben?
http://ftp.ytbbs.com/atta...748324uu5tq357uqt7znw.jpg