bugün

ben bu yazıyı kendime yazdım

insanlarla dalga geçmemelisin, mert.
o kadın sana söve dursun, bir de üstüne "ay onun kuyruk acısı var" desin, mert.
küfür eden kişinin kuyruk acısı vardır, peltek olmanla dalga geçen kadının kuyruk acısı vardır, "ay çok tatlı" , "ay çok güzel" dediği şeylere ayrıldıktan sonra sövmesi, dalga geçmesi, ezmesi kuyruk acısıdır, mert.
sen onun hakkında yazdıkça o susmayacak, "onun bulunduğu mahalleden taşınmak istiyorum" , "lanet olsun!" diyordu, benim yazdığım yere 9.nesil olarak geldi. ezikliği kendine yakıştırdı, bir de sana laf çambazlığı yapıyor orada burada... at kafasıymışım, bak sen.. aynaya baksa ve gülse, at ile ne kadar benzer noktası olduğunu anlayacak, mert. oysa saçlarımla oynamayı severdi. bak sen... kinimi dökmek istemezdim, ancak durmuyor işte içimde. bir daha asla, mert; ismine yakışmayan kişilere değer verme. çünkü kadınların hepsi namert. öpüşmeyi bilmeyene öpüşmeyi öğret, gelsin o ağızla sana laf yapsın. mahalle karısı ya, mahalle karısı. güldüm yine, neyse. iyi uykular, mert.