ben bu yazıyı sana yazdım

ilk kez varlığının acı verdiğini anladım. Gözlerine bakmak ve boş olduğunu tüm gerçekliğiyle hissetmek çok acı.. Sözler anlamca zayıf ellerim güçten düşmüş gönlümse bomboş. Ne doğru ne yanlış bilemiyorum. içimdeki gürültüde yeter diye haykıran bi yüreğim ve bir de sana hissettiklerim var.
Sen mutlusun ben gülüyor gibi gözüktüğüm dünyamda çaresiz ve sensizim. Yıkıldı aslında o dünya çoktan.. Sen olmaz dedin yaa.. işte o zaman durdu, yıkıldı ve enkaza döndü herşey. Neyin önemi kaldı şimdi ? Neyin manası kaldı ? Sana sarılamayacaksam sözler söyleyemeyip ellerinden tutup sana sarılamayacaksam neyin manası kaldı ? Neyin manası var şimdi şarkıların mı, şiirlerin mi yoksa sözlerin mi ya da dokunamadığım ellerinin mi ?