ben bunu bütün şehitlere yazdım

gölgende öleceğim

gölgende doğdum gölgende öleceğim
kanımı senden aldım sana vereceğim
bir gün gelecek
güz yağmurları gibi toprağına düşeceğim

al rengine aşk dediğim bayrak
bir gün seni dalgalandıran rüzgar duracak
işte o zaman ben eseceğim

belki bir dalgalanışın için binlerce güneş batacak
batan her güneş için ömürlerce yaşlar akacak
belki rengindeki al taşacak
kefensiz yatan sahipsiz bir mezar da olsam
nöbetini bekleyeceğim

şehidimin dökülen kanı
annemin akan gözyaşı aşkına bayrak
son nefesimde de olsa
seni göndere çekeceğim...

----------------------------

ben bu şiiri aziz şehitlerimize ve bizi, kukla yöneticilerle içten çökerterek dizilerle magazin programlarıyla aklımızı yıkayarak ve bütün sektörlerimizi kendi ellerine geçirerek limanlarımızı fabrikalarımızı satın alarak yıldırabileceklerini zannedenlere yazdım.

ben bunu akıl uykusuna yatmış olan türke yazdım.

yakında açacak olduğum blog sitesinde çok daha fazla deneme, hikaye ve şiirlerle karşınıza çıkmak üzere hoşçakalın.

"dünya benim ülkem insanlar kardeşlerim iyilik yapmaksa dinimdir."

koray tuğberk gübür. (sozluk emekcisi)