seele

ruhsatlı dilenci anlamına gelir. 16 ve 17 yüzyıl osmanlısında 7000 kişi idiler. o yıllarda bakacak kimsesi olmayan, bir iş yapamayacak olan kişilere cer kağıdı denilen dilenme ruhsatı verilirdi. ruhsatı olmayanın dilenme izni yoktu, ancak bunuda pek önemseyen yoktu. bunun için tanzimat tan önce hepsini kontrol altına almak amacıyla bir esnaf zümresi kabul edildi. eyüp sultan camii merkez kabul edilerek seele kethüdalığı adıyla kahyalığa bağlandı.