ben bu yazıyı sana yazdım

sevgili annem. sevgili annemin arkadaşları, komşular ve pek sevimli afacanları... ben bu yazıyı size yazdım.

sizin bağırış-çağırışlarınız yüzünden, yine bir gün eyvah! diyerek uyandım bu sabah. en nefret ettiğim şeydir bu uyandırma şekli. bir yandan afacanların çığlıkları, bir yandan sizin bitmeyen dedikodularınız, bir yandan çay bardağı, tabak çanak sesleri iyice sinirimi bozdu. bu odada mahsur kaldım. duş alacaktım, tuvalete gidecektim. hayallerim vardı... ama bu gün denen illet yüzünden kendi evimde rahatça hareket edemiyorum. bornozumla salonda dolaşamıyorum elimde kahve fincanıyla... anne senden rica ediyorum bu komşuları, kadınları ben yokken çağır. gece gelsinler mesela. ben okuldayken. ha olmaz mı?
neyse bu günün anlam ve önemi dolayısıyla size pek kızamıyorum değerli annemin arkadaşları, komşuları.