Dunyanin en berbat eylemi. Gozumu actigim ilk dakikada olayin bilincine varip dakikalarca agliyor,sonrasinda uyuyamiyordum. Derin bir aci ve korkunc bir yangin var kalbinizle mideniz arasinda. Goz actirmiyor,nefes aldirmiyor...

Benim dahil oldugum yazarlar listesidir.

Ankara simidi baskadir,bir kez bile yediyseniz anlarsiniz o farki.

Rammstein adli grubun saheser niteligi tasiyan sarkilaridir.

Aldatmayin.

Yerinde bir eylemdir. Iki lafi bir araya getiremeyen insanlar da hukuk okumayiversin efendim. Sirf parasi var diye her bolumden 5 net yapan insan da doktor olmayiversin. Isterse dunyanin en zeki insani olsun, bir kisi calisma disiplininden yoksunsa hicbir meslek dalinda basarili olamaz. Ki en fazla calisma ve emek gerektiren tip ve hukuk gibi bolumlere de boyle parayi basan gitmeyiversin. Sonucta tip fakultesine girebilecek yetenek ve kapasiteye sahip olup da sirf parasi yok diye hayallerinden vazgecen insanlar varken, yuz bininci olup tipa girenleri gorunce insan sisteme lanet etmiyor degil.
Edit: yarasi olanlar gocunmus vallahi komiksiniz.

"Ask, demiri altin gorme yetisi. Ve nihayetinde demir,sadece demir..." Bence durumu gayet iyi ozetleyen bir cumledir.
Tanim: sebebi cogu insan tarafindan bulunamayan olay.

Hacikadin
Sose
Dutluk
Etlik
Etimesgut
Ayas
Baglum
Balgat
Solfasol
Kayas
Pursaklar.

Kesinlikle t9un alacagi versustur benim icin.

Lancome-la vie est belle.

Sessiz, yorgun, ağır, gözkapaklarım kapanıyor yine… yine…
Yıkık, dökük, bu şehrin duvarları birer birer üstüme yıkılıyor yine… yine…
Kuş sürüleri terk ederken bu şehri, ardında yoksul ve kimsesiz çocuk gibi bırakıyor yine… yine…
Ve sonbahar sinsice yaklaşarak peşinde köpek gibi bir yalnızlığı üstüme sürüklüyor yine… yine…
Sözler hep yalan! yeminleri unut!
Bir veda bir sebepsiz tokat gibi çarpıyor yine… yüzüme…
Şarkılar yalan! duyduklarını unut!
Bir hikaye rüzgarın ellerinde savruluyor yine… yine!
Kestim! akıttım! damarlarımdaki kanımda akan o kirli siyah yalanları! olmadı!
Sildim! çıkardım! yüzümden kazıdım yüzüme çizdiğin o siyah derin yazıları! olmadı!
Kustum! tükürdüm içimde senden kalan o keskin o acıtan hatıraları! olmadı!
Söktün! defalarca diktim o küçük ellerinle açtığın ve sızlayan bütün yaralarımı! olmadı!
Bana ne yaptın… ne yaptın… ne yaptın… ne yaptın çocuk!
Niye yaptın… niye yaptın… niye yaptın çocuk!
Göremiyorum, duyamıyorum artık dokunamıyorum çocuk!
Anlatamıyorum anlatamıyorum artık ağlayamıyorum çocuk!
inanmıyorum inanmıyorum artık inanamıyorum çocuk!
Bilmiyorum bilmiyorum artık sevemiyorum çocuk!
Ne yağmur ne kar ne yüzüme vuran rüzgar, canımı yakan acıtan sonbahar daha dinmedi çocuk!
Seni silmedi çocuk!
Alev alev yanan kirpiklerinden saçılan kıvılcımlarınla başlayan
Bu yangın daha sönmedi çocuk!
Sönemedi çocuk!
Bu viran şehirde, bu viran hikaye henüz bitmedi! bitmedi bitmedi bitmedi çocuk! bitemedi çocuk!
Bu aciz şarkılar, bu aciz dualar seni geri getirmedi getirmedi getirmedi çocuk! dönmedin çocuk!
Bana ne yaptın… ne yaptın… ne yaptın… ne yaptın çocuk!
Bunu niye yaptın… niye yaptın… niye yaptın… niye yaptın çocuk.

…

Bugün günlerden hiç. benim adım yok. kanatlanıyor içimden binlerce siyah kelebek.
Savruluyor rüzgarda yaprak gibi kalbim, uzaklarda bir yerde. kalbim kayıp.
Karanlığa dokunabiliyor sanki ellerim.
Sadece sesler duyuyorum. ayak sesleri uzaklardan.
Susuyorum. sessizlik keskin. bekliyorum. beklemek keskin.
Burdan gitmem gerek. herşeyi unutmam gerek.
Acımıyor bileklerim. acımıyor hiç! acımıyor ellerim, avuçlarım. acıtmıyor hiçbir şey.
Acımıyor tenim, dokunduğun yerler.
Acımıyor artık kalbim. kalbim.
Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki ellerimin izlerini.
Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki kaderimin sökülüşünü.
Sadece sessizce durup öylece izlemek istedim bir meleğin ellerindeki kalbimi.
Sadece öylece durup sessizce izlemeyi istedim, sadece bir meleği sevmeyi.
Hep bir şey eksik gibi ve hep bir şey yarım ve hep bir şey yok artık sanki.
Ne bir ışık var, ne de bir şarkı artık sokaklarında bu kaybetmiş şehrin.
Ne bir isim var duvarlarında, ne de okunabilen bir cümle.
Sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki ölümümü.
Öyle beyaz ve öyle, öyle maviydi ki. öyle güzeldi ki ve öyle, öyle masum ama.
Öyle yanlış öyle, öyle yanlış ki ve öyle ve öyle çocuk.
Kalbim. tüm maviler kirli şimdi ve tüm beyazlar utanç içinde ve sadece uyumak,
Uyumak istiyorum.

Bir masal biter,
Sessizlik başlar.
Kalbini okşar,
Uyutursun, uyutursun..

Gözlerin dolar,
Avuçların terler.
Bir yalan söyler,
Avutursun, avunursun..

Ve bir sabah yalnızlığın soğuk kollarında
Tarifi mümkün olmayan, anlatamadığın bir rüyadan sen,
Yapayalnız uyandığında
Güneş, eskisi gibi öpüp seni, kirpiklerinde parlamadığında
Ve temizlemediğinde artık yağmurlar kalbini,
Ve affedemediğinde artık Tanrı bizi,
Sevmediğinde,konuşmadığında,
Biz hangi şarkı ile uyuyacağız çocuk?

Agzini burnunu odunla dagitmak suretiyle saatlerce vursam hincimi alamayacagim insanlardır. Bakiniz hic Abartmiyorum bu konuda ciddi takintilarim var oyle ki aniden bogazimda bir dugum beliriyor,gozlerim doluyor,dislerim kitleniyor ve ben fark etmeden tum vucudum kasiliyor. Ne olur insan gibi yemek yeseniz nolur he nolur?? Bunu toplumun bir kesimi simariklik olarak nitelendiriyor fakat obsesif Kompulsif bozukluk diye bir seyden habersiz bu canim insanlar. Gerçekten bu konu benim en yarali oldugum konu cunku rahatsizliginizi belirttiginizde karsi tarafta kim olursa olsun hatasini kabullenemiyor. "Kim? ben? agiz sapirdatmak? kam on!!" moduna giriyorlar.

5 aydir 100mg special olanini kullandigim antidepresan. Ben bir etkisini goremedim sadece uyku kaciriyor. Uyuyabildigim zamanlarda ise milyon tane gercek mi ruya mi oldugunu ayirt etmekte zorlandigim ruyalar goruyorum. Obsesiflik konusunda basarili bir ilac zira seslere karsi olan takintim azalmis durumda. Fakat mutsuzluk ve depresyon halime etki etmiyor. Ara sira hatri sayilir olcude el titremesi yapıyor sagolsun. Kilo vermeye yardimci oluyormus diyorlar,sadece az biraz istah kesiyor. Baslangicta yemek yemesem iki gun aclik hissetmeyecek durumdaydim. Sadece yemek yerken aciktigimi hissediyordum. 6 ay sonra vedalasacagiz bir tersik olmazsa -umarim her sey yolunda gider de xanaxlik duruma gelmeyiz.-

O hıyar benim
Hıyartacus
Hıyaring bad.

Iki şehirde de yaşamış biri olarak hiçbiri diyorum.

Kasveti ile insanı boğan bir şehirdir ankara. Ne gezip görülecek mekanı vardır ne de başınızı alıp gidebileceğiniz sakin bir doğa ortamı. Sadece avm var. Gezelim denilince bir avm adı mutlaka geçer. Velhasıl kusura bakmayın bu şehirde ne okul okunur ne de hayat geçirilir. Imkanınız varsa hızla uzaklaşın zira şehrin griliği ve kasveti ruhunuza bulaşıyor.

En çok sevdiğim anime karakteri. Kendime çok benzetirim hatta.

görsel