öğretmenin öğrencilerine koyduğu lakaplar

ilk okuldan başlayarak üniversite bitene kadar devam eden hocaların ibneligidir.
(bkz: bu kadarda olmaz ki amk kaç yaşına geldik şurda)

öğretmenlik yaptığım dönemde sıkça koyduğum lakaplardır.
(bkz: tosun)

(bkz: entel) iyi anlamda söylese gam yemeyeceğim...

(bkz: teneke)

(bkz: gözlük)*

ukala dümbeleği.

arap. arap ne lan, köpek mi çağırıyorsun, at mı biniyorsun allahsız..

hişşt dolapdereli rüstem.
hoop yengeci behlül.
koç mıstağ (mustafa)
vb. vb.

(bkz: şakir) türkçe * *

(bkz: sırık)

cimcime.
pasaklı.

öğretmenin öğrencilerine taktığı lakaplardan farklıdır. koyup geçirmiştir resmen.

kamil, lale gibi lakaplardır. Öğretmenin can sıkıntısından yaptığı bir aktivitedir.

ortaokuldaki öğretmenimin çığır açtığı hede..

gızıl goffa => kızıl saçlı öğrenciler,
sorı gaffa => sarışın öğrenciler,
durunç goffa => turuncu saçlı öğrenciler,
gara goffa => siyah saçlılar
ceşşit goffa => gölgeli, kıvırcık, garip traşlı saça sahip öğrenciler.

zaten sınıfa girdiği gün öğrencilere bir göz gezdirip ilk lafı "ceşşit ceşşit goffalar" olmuştu.

türkçe öğretmeniydi.

(bkz: akıllı bıdık) sınıfın en zeki öğrencisini onure etmek için taktığım lakap.
(bkz: papatyam) gayet temiz ve bakımlı olarak okula gelen kız öğrencim. kurdela, örülmüş saç, baby kolonya ne ararsan var bu kızda...
(bkz: bonbonum) asıl adı levent. bi gülüşü var öyle içten öyle sıcak ki... yanaklarını sıkıp naber bonbonum diyorum. o yine gülüyor ve ben daha da mutlu oluyorum.
(bkz: yavrum) adı mühim değil. anne ve babası ayrılmış, annesiyle yaşıyor. hiç istisnasız her sabah gelir sarılır belime 'günaydın öğretmenim' der. ellerim başını okşarken günaydın yavrum derim.
(bkz: hafiyem) adı osman. o hala hafiyenin ne anlama geldiğini bilemese de, ona lakabıyla her seslenişimde bir hoş oluyor kendisi. sınıfta ben olmadığım zamanlardaki gözüm kulağım. ben istemedim aslında böyle olmasını ve çok üstüne düştüm değişsin diye ama nafile...
(bkz: gamzem) adı pınar. bu lakabı ilk duyduğunda biraz tuhafına gitmişti, sezmiştim bunu. hemen çantasından sözlüğünü çıkarıp anlamını öğrenince tekrar o iki yanaktaki gamzelerini gösterdi bana.

vs. vs... ben mi evet benim de bir lakabım var.

(bkz: dörtgöz)

tombalak.

Serseri köpek. 1.90 boylarında ki bir çocuğa konulmuştur bu lakap*

(bkz: kağıt)

adamım.

tenekeci.

metalciyi bile bilemedilerdi o zamanlar, tenekeci olmuştu adım.

gençlik işte...

(bkz: elma)
(bkz: armut)

ilkokulda yaşanmıştır. aynı ilkokul öğretmeni, körpe beyinlere "ben elma sevmem, armut severim" diyerek öğrencilerini sözlüye çağırırken bu iki isimden birini takar. ne bohemmiş ya.

sınıfın en arka köşesinde oturan için; köşespor

çepçe çulak *

(bkz: bob)

sınıftaki ibneler sürekli bobo dediğinden bu hocanın kulağına gitti, oda benimsedi.
yazılı sonucunu okurken bile bob diyodu lan.

mümin veya ramazan. *
(bkz: cemaatçi öğretmen)