bugün

normal eylemleri diğer çocuklar gibi-kadar olan çocuk.
şımarması muhtemel olan ve "kardeş-arkadaş" kavramından yoksun büyüyen çocuktur.
olunması zor bir durum, allah kimseye vermesindir, içine kapanık büyümesi muhtemeldir.
ailenin ilk çocuk büyütme, yetiştirme deneyimidir bu bebeler. e haliyle el üstünde tutulurlar.yeri gelir o kundaktakinden daha çocuk olurlar. ama neyin dogru neyin yanlış oldugu seneler sonra meydana çıkar.
çocuğa sorumluluk duygusunu aşılamamak *
hayat ve maddi şartlar yüzünden kardeşi olmamış çocuktur. eğer anne çalışıyorsa ve bakabilecek bir yakını yoksa , kolay kolay 2. çocuğa cesaret edemez. eskiden çalışan kadınlar emekli olunca 2. çocuğu doğururdu. artık mezarda emekli olunduğuna göre o şans da kalmadı.

eğer sosyal bir ortamda yetiştirebiliyorsanız paylaşmayı öğrenir. sorunlu bir çocuk ta olmaz.
iş ebeveynde...
ahanda benim olduğum grup.tamam ilgi,alaka ailenin gözbebeği olmak tamam da genede kardeş sevgisini tatmak istiyor bünye.
evde çalışma saatlerinde bir kardeşi bulunmadığından daha fazla şaapcak çocuktur.
çocukluk dönemi boyunca üzerine fazla düşülen, fazla şımartılan çocuktur. bununla alakalı olarak da büyüdükçe ebeveynlerini kontrolü altına alıp evin tek hükümdarı haline gelir ve evi demir yumrukla yönetir...

insanlara fazla güvenmez. en iyi dostu yine kendisidir. sık sık kabuğuna çekilip kafasını dinleme ihtiyacı duyar. yardım almayı sevmez. henüz çocukluk dönemlerinden itibaren sosyal açıdan kendi kendine yetebilme özelliğini kazanmış olduğundan arkadaşlık ilişkilerinde ince eleyip sık dokur. en büyük oyun arkadaşı yine kendisi olduğundan hayvani bir hayal gücüne sahiptir. abidik gubidik şeylere uzun uzun kafa yorar...

özetle tek çocuk olmak süperdir. gerçi yanlızlığı en yakın dost edinmektir kimi zaman hele hele de zor zamanlarda zor gelir bunu yapmak ama onun dışında süperdir... süperdir dedim ! süperdir ulan !!!

(bkz: kendimden biliyorum)
kimilerine göre hiç çocuk olan yalnız büyümeye mahkum ama buna karşılık tüm ailenin ilgisini tek başına sahiplenen çocuktur. yalnız olduğunu en iyi büyüyüp ergenlik çağına geldiğinde dertlerini anlatacak bir kardeşi olmadığında anlayacak ve bir süre kendisini yalnız büyüttükleri için ailesinden nefret edecektir.
- tek kardeş misin?
- evet
- belli..

25 yıldır maruz kaldığım fiks soru-cevap diyaloğu..
sanılanın aksine şımarık olmazlar. dürüst, karakter sahibi aynı zamanda cana yakın insanlardır. * *
(bkz: tek cocuk olmak)*
(bkz: polimorf olmus sokak lambası)
ailesinden birini kaybetmesi durumda acisini esdeger paylasabilecegi kimse olmayan, iyi arkadaslar edinememisse yalniz kalmaya mahkum kisi.

(bkz: ben)
şımarık olmak, her daim ilginin üstünde olmasını beklemek, paylaşılamayan aile ferdi olmak.. vs hep olumsuz kısmından bakılan aslında bakılırsa normal olan bi kavram. niye kardeşli olmak diye bir başlık yok ki diye düşündürüyor. insanın paylaşımı kardeşiyle öğrenmesi ile hiç bir sorumluluğun olmadığı herhangi/bir çok insanla öğrenmesi arasında ki farkı tadabilen özel insanlardır tek çocuklar. çünkü; ama o senin kardeşin vermek zorundasın bi yerde dursun arkadaşlık kavramını algılayıp kişinin kendisinin paylaşması çok daha karakterli bir davranıştır. sevginin tek eşliliğini görmüş, doymuş aç gözlülüğü olmayan, insanlar için ifade ettiği değeri sadece sahip olduğu karakter sayesinde kazandığını bilen akrabalık kurumu adı altında zorunluluktan sevgi, ilgi, paylaşım görmemiş birey olan insanlar kümesidir.
- kaç kardeşsiniz siz?
+ tek kardeşim ben.
diye cevap veren şahışlardır. kardeşin teki de olurmuymuş diye düşündürtürler insanı..!
herkesin sandığı gibi şımarık, kıskanç, paylaşmayı bilmeyen çocuk deildir bunlar. elbet öle olanları da vardır aynı bi çok kardeşi bulunup bu huylara sahip olan insanlar olduğu gibi; işte buyüzden bu tek çocukluktan dolayı oluşan bi hadise değil de ailenin yetiştirme tarzından ileri gelen bi hadisedir. şımarık olmanın aksine gayet uyumludur çünkü insanlara açtır başından geçen bi olayı kendine yakın gördüğü yaş grubuyla paylaşmaya açtır. içine kapanık değildir etrafında insan olsun ister çünkü hep yalnız kalmıştır evinde bıkmıştır bundan. ve çoğunlukla duygularını yazarak dışa atar çok zaman kimseye anlatamadığı için kalem ve kağıttan medet ummuştur.
genellikle kendilerini dünyanın merkezi sanan insanlardır.
Şanslı olduğu sanılan, pratikte gerçektende öyle gözüken çocuktur. 20'li yaşlara kadar istekleri genelde kabul edilen bir çocuk hayatta büyük ihtimal ebeveynleri gibi bir insan tanıyamayacaktır. işte o zaman yalnızlık başlar.
yalnızlığın zangır zangır çekildiği yaşama tarzıdır. genelde tek çocuk olan kişi ebeveynlerin korumaları yüzünden sosyal ilişkileri öğrenmekten mağdur kalır, ve yalnızlık periodu başlar. Her isteğinizin olmasıda sizi bir yerden sonra teselli etmemeye başlar, kısacası parayla saadet olmaz.
süper rahat bir olgudur.

hayat size güzeldir. en güzeli, anne baba öldüğünde malın yalnızca size kalmasıdır.
psikolojik sorunlari olmasi ve sorunlu bir insan olmasi muhtemel olan cocuktur.
sanılanın tersine şımarık olmayan, şımarıklık yapma gibi bir lüksü olmayan çocuklardır.ilgiyle beslenirler, yeşerirler, büyürler.ilgi çekmeyi severler. küçük yaşlardan itibaren ilgi çekecek püf noktaları öğrenirler. kalabalık içerisinde bunu uygulamaya koyarlar. sevdikleri insanları kaybetmemek için bırakın şımarıklık yapmayı, sevdikleri kişilerin şımarıklıklarını bile sonsuz tolere ederler.en büyük kaygıları yalnız kalmaktır.bu evde yalnız kalmak korkusuna benzer bir korku değildir, hayatta yalnız kalmaktan korkarlar.genel yapıları itibariyle yetişkin olduklarında hayatlarında kesin ayrımlar yapacak çocuklardır.iyi ve kötü ya da siyah ya da beyaz gibi ayrımları onları hayat boyu zorlayacaktır.çünkü gri rengi bilmezler, "fena değil, idare eder" gibi kavramlara sıcak bakmazlar.
birisini kolayca yaftalamak için kullanılandır kendisi. şöyle ki; size sorarlar kaç kardeşsin diye. cevabın tek çocuğum bense eğer o bakışlar bir anda değişir. böyle üstten üstten bakmaya başlar. ne rahat valla oh şeklinde yorumlar yapar. sen o bakışlardan anlarsın ki senin için 'ahanda şımarık' demiştir içinden. oysa bir anda şımarıktır kesin bu diye yaftaladığı insanın aslında iki üvey kardeşi olduğunu bilmez. nereden bilsin ki, ama yaftalamaktan geri kalmaz. o şımartılmış olan çocuğun aslında babasını senede bir kere bir ay gördüğünü bilmez. onun kafasında canlanmış olan elleri kolları hediye dolu, hep ona çalışan ebeveyn görüntüsü yoktur aslında. anne hem çalışır hem de annelik yapmaya uğraşır. ama bunu bilmez. nereden bilsin ki. tek olmanın evdeki sıkıntısını bilmez bilemez. bir şeyler paylaşacak kardeşlerin olmasını istemenin nasıl bir şey olduğunu bilemez. abim olsaydı da beni korusaydı, kendimi güvende hissetseydim duygusunu bilemez. kardeş kavgalarını özlemenin nasıl bir şey olduğunu bilemez o. senede bir kere gördüğün kardeşlerinle kavga etmeye zaman bulamadığını, özlem bile gideremeden ayrılmak zorunda olduğunuzu bilemez. tek çocuk olan bu kızın oradan oraya savrulup durduğunu yıllarca bilemez. ama karar vermiştir o, hiç tanımadığı bu insan tek çocuk olduğu için şımarıktır. evet haklısınız şımarık olmak için gereken tek şey tek çocuk olmak.
(bkz: das einzelkind)