sözlük yazarlarının itirafları

bi kıza ilgi duyunca onu feyste ekleyip, fotolarını ve gönderilierini beğenip yalakalık yapamıyorum sözlük, biliyorum işe yarayabilir ve günümüz ilişkilerinde artık başlama noktası bu yoldan geçiyor fakat ben bu yavşaklığı yapamıyorum, sırf bi kız benle bişiler yaşayabilir diye onun götünü sosyal alemde kaldıramam.

misal hoşlandığım kız şu an feyste sağ alt köşede yeşil yanıyor ama ben meraba demiyorum, diyecekse o meraba desin amk, sürekli erkekten beklenmez ki canım,

geliyosa öyle gelsin gelmiyosa hiç gelmesin.

saygılar.

hemen edit: kızdan şimdi gelen mesajı: ''slmslm:)''

demek ki neymiş; sabreden derviş hallelujah dermiş.

mutlu oldum lan.

2. itiraf'ım

bu yıl "trakya üniversitesi ilkokul öğretmenliği" bölümünü kazanmama rağmen,sırf bilgisayar mühendisliği istediğim için gitmedim ve bir yıl daha sınav'a hazırlanıyorum.

biliyorum salağım...

itiraf ediyorum okul taşıtını öküz taşıtı diye okudum ve nasıl oldu bilmiyorum.
Not: Gözlerimde bi problem yok.

küçükken hep dünyan ortasından sopa geçirmeyi hayal ettim ben sözlük. bizim evin burdan soksak nerden çıkar acaba? büyüdüm, sopanın 90 derecelik acıyla sokulması gerektiğini öğrendim. (bkz: ben feleğin şu çarkına çomak sokarım)

hayatım boyunca kimseyi aldatmadım. onlar beni yatağa attı.

hemen hemen hergün en az bir kişiye bana yalan söylediğini bildiğim halde rol yapıyorum,benim ona inandığımı varsaymasına izin veriyorum.

doğum günümde bir adamın kafasında şişe kırmaktan hapse girmiştim. ahahah. şaka lan. şişeyi duvarda parçaladım ve şarap ziyan oldu. sanırım 25. yaş günümdü ve sevgilimin skinde değildi. evet ebemin adı lemandı, o zaman da. bir de öyle dalgınım ki gidip bunları süper alakasız bir yere yazıyorum. *

itiraf ediyorum sözlük buraya yazılan itirafları eksileyenlere sinir oluyorum.
edit: buyrun eksileyebilirsiniz.*

eğer başıma birşey gelmeyecekse incir reçelini sevmedim. evet.

yarın için gerginim biraz.tamam belki birazdan biraz fazla. yenmeye çalışıyorum.hastaneler hep soğuk gelmiştir zaten bana.ilaç kokusu, çaresizce sıra bekleyen insanlar, yoğun bakım servisinden yükselen anonslar falan. hani derler ya umut hep var. umut yarın benimle olsun. elleriyle bağlasın gözlerimi.sadece onu göreyim, onu duyayım, onu hissedeyim.herşey bittiğinde çözsün ellerini gözlerimden ve 'sana ben hep varım demiştim.' desin.lütfen.

bir arkadaşımın tanımadığım bir arkadaşına karşı, arkadaşça olmayan hisler beslemekteyim.

bu gece sevgilim tarafından inanılmaz bir şekilde şaka kurbanı oldum. nasıl diye sorma onuda başka birgün anlatırım ama çok pis tav oldum oldum bu kadarını bil yeterli.

bu galatasaray neyin kafasını yaşıyor merak ediyorum.

Az önce ünlü bir yıldızın * kanserden öldüğünü gördüm. Üzülmedim. Tanımazdım o adamı zira. Ama sevenleri ve hayranları muhaki olarak üzülmüştür. Bu olayda beni bu giriyi yazmaya sebep veren unsur ise ölümün ta kendisiydi. Dün inanılmaz bir koşuşturma içerisinde geçirdim zamanımı. Birçok iki uç nokta arasından bir noktaya vardım. Çok önemli kararlar aldım hayatımı batıracak veya daha geç batıracak. (iyi bir şey yoktur asla ileride bana göre) Ve derken bir kişi kanserden vefat ettiğini gördüm. Üzülmedim dediğim gibi. Hislerimi kaybetmeme sebebiyet veren birçok olay atlattım zira. Ama sevenleri için üzüldüm. Ve derkem Hayyam zuhur etti kafamda. Onca koşuşturmacanın arasında kaçırdıklarımı hatırlattı bana. Parayı neden ikinci planda tutmak gerektiğini. Hayyam eyledi:

"hergün biri çıkar başlar ben demeğe
altınların gümüşlerin övünmeğe
tam işleri dilediği düzene girer
ecel çıkıverir pusudan: benim ben, diye"

Sevdiğim kişileri kaybetmekten nefret ederim. Anneannem ve dedem öldüklerinde yaşıyordum ama hatırlamayacak kadar küçüktüm. Eskiden Barış Akarsu dinlerdim. Sıkı bir hayranı değildim. Elime bedava konser bileti de geçmişti ama "ne işim olur?" diyerek gitmemiştim. Ha şimdi geriye dönsem ilk ben giderdim. Ama daha bu denli dışarıdan birisinin ölümü beni üzdüğünde gerçeği görmüştüm. ileride kaybedeceğim çok değerli kişiler olacak. Ailem, akrabalarım veya arkadaşlarım. Ölümle daha karşı karşıya gelmedim ama gelmekten korkuyorum sözlük. Ve belki de bundandır "umursamaz" gözükmem. Bilemiyorum hiçbir şeyi ve bugün daha emin dahi olmadığım kararlar aldım. Belli bir yol var artık önümde. Gideceğim ve göreceğim, ilk ne zaman yere düşeceğimi. Önümde ya uzun zamanlar var ya da birkaç ay vaktim. Belli olmaz, burası Türkiye. Bir tabela eksik olur, ölürsün. Bir çukur açarlar, düşer ölürsün. Birkaç yeni ehliyete kavuşmuş velet hız yapar, ölürsün. Yoldan asker konvoyu geçer, kurşun sıkarlar ve ölürsün. Düğünde de ölebilirsin, sevinirken. Türkiye'de ölmek kolay yaşamaz zor yani anlaşılan.

O yüzden sözlük istediklerimin peşinden gitmeye karar verdim. Ve belki bu kararımından yarın bu saatlerde vazgeçmiş olacaksam da en azından bir kez olsun her şeyi karşıma alıp kendi istediklerimi yapacağım. Ve sonunda büyük ihtimal başarısız olacağım. Denemiş olurum en azından.

Bu yazıyı bugün buraya yazıyorum ve 7 ay sonra hala sözlükte olursam gelir güncellerim. Ya da böyle bir giri yazmış olduğumu bile unuturum.

bugünlerde ölüm haberlerinden çok etkileniyorum. hayatımda hiç etkilenmediğim kadar hem de. niye böyle oluyor bilmiyorum. sabah "andy whitfield"in öldüğünü öğrendim. çok kötüyüm sözlük. neredeyse oturup ağlıcam. niye böyle oldum ben yaa?

istanbul'a dönesim var.

seviyorum, köpek gibi seviyorum..

kaç gündür bir yerde tatildeydik tabi burada insanlar daha rahat, sosyal falan birkaç erkekle muhabbetimiz oldu işin ilginç tarafı gerçi burasıda ilginç benim gibi konuşma özürlüsü bir insan için baya stresliydi her neyse anneme bakıyorum kadın nasıl mutlu özellikle biri hakkında bir sorular anca ilgilenmeler falan galiba kadıncağız bütün gün evde oturan, asosyal sayılabilecek şu kızından baya umudu kesmiş. yazık lan oysa ben halimden mutluydum be anne.

aylardır içinde yuvarlandığım boşluktan çıkıyorum sözlük. bir kez daha anladım ki bu dünyada benden başka kimse umurumda değil. hayatımda durdukları sürece değer verdiğim, onlar için bir şeyler yaptığım insanlar, hayatımdan çıktıkları anda etkilerini yitirip hiçleşiyorlar. bu sayede geçmişe takılmadan yürümeye devam edebiliyorum.
bazen bitiş ve yeniden başlangıçlar başımı döndürüp dengemi yitirmeme neden olsa da çabucak toparlanabiliyorum. yaptıklarım ya da yapacaklarım yanlış olsa da, en azından bir karar vermiş olmanın rahatlığını yaşıyorum.

bugün, özellikle ne hissedeceğimi görmek için geçmişi düşünmeye çalıştığımda ya doğru düzgün bir şey hatırlamadığımı ya da bir film izler gibi, beni ilgilendirmeyen bir şeye nasıl tepki veriyorsam o kadar bile tepki veremediğimi görüyorum. dışardan bakınca iyi midir kötü müdür bilmiyorum ama böyle huzurlu ve mutluyum.

şimdi yarım kalmış bir şeyi tamamlamaya çalışıyorum. an itibariyle beni memnun eden yeni bir umut. bir şey yapmadan elime geçen mutluluk. kasmadan, terlemeden yavaş adımlarla yürüyorum şimdi. devamını tahmin edebildiğim, endişelendirmeyen, sonu ne olursa olsun hayat yıkmayacak yeni bir umut. hadi hayırlısı.

bu aralar iş yerine kek yapıp götürüyorum. bizim kızlar onlar için yaptığımı sanıyorç tamam onlarıda seviyorum ama ev taşıyacağım ve yumurta yağ ve bilimum malzemeler çöpe gitceğine midemize gitsin diye düşündüm aslında.
bu aralar bir de yeni yazarlara hoşgeldin yazmam dikkat çekmiş hatta gıcık olanlar olmuş onlara da burdan cem yılmazın twitterda verdiği ayarı hatırlatırım. banane sanane. işinize bakın toplam 20 entrynizle bana kafa tutmayın. sizle polemiğe girmem güler geçerim. hey ajda nın yakar geçerimine benzedi. ha yakarım da o ayrı.
ay çok eğlenceli.

sözlük dün akşam rüyamda yine onu gördüm, tüm güzelliğiyle karşımdaydı yine. son 10 aydır onu düşünmeden tek bir günüm bile geçmiyor. yakında başka bir şehire taşınacağım, ama onu unutamamayı değilde en çok bir daha aşık olamamaktan korkuyorum.

bir gün yazar olursam yapacağım itiraflardır. içimi dökücem ama hadi. *

yemeğe harcadığım para hiç canımı yakmıyor ama, çıkarmak için tuvalete verdiğim para çok acıtıyor be sözlük.

17 yaşındayım. artık mastürbasyon yapmıyorum.* ha, yapsam da zevk alıyor muyum? hayır.

//edit: oha ne eksiliyonuz lan, itiraf; itiraftır değil mi ama? Aaaaa....*

sözlük biri beni sürekli artılıyor. ama öyle böyle değil. bir kaç gündür her yeni entry girdiğimde her entry'e bir artı geliyor. ama hep bir artı.