bugün

fatih akınnın enfes filmi. duvara karşı kadar başarılı bulunmadı otoriterlerce ama bence duvara karşıdan çok daha güzel bir film jeneriğinden tutunda kapanışına kadar çok başarılı. italyan bir ailenin almanya'ya göçü ile başlayan bir hikaye. filmin baş kahramanının filmin içinde çektiği kısa film bile başlı başına bir olay.
spolier
hele film çekmek için restorana gelen yapımcılara baş kahramanın raylarla ilgili verdiği tüyo sahnesi çok hoşuma gitmişti.
fatih akın hikayeyi öyle güzel, öyle içten ve öyle gerçek anlatmış ki yine kaptırıveriyorsunuz o hayata kendinizi. yine filmin sonunda çok iyi bir film izlediğinizi düşünüyorsunuz. yine fatih akın'ın vazgeçilmezlerine tanık oluyorsunuz. hiçbir filminde eksik olmayan düğün sahnesi karşınıza çıktığında bu sefer ki italyan düğünü diyorsunuz. biraz içiniz burkuluyor ama bir o kadar ferahlıyorsunuz filmin sonunda. fakat izlerkende bir o kadar bitmesin istiyorsunuz.klasik, başarılı bir fatih akın filmi en nihayetinde.
--spoiler--
ada: bana ordan kar gönderecek misin?( almanyadan italyaya kar göndermekten bahsediyor.)
gigi: evet göndereceğim.
ada: söz mü?
gigi: söz.
--spoiler--

--spoiler--
bu filmde gigi nin iyi, dünyanın kötü olması bi an onun kaybettiğini hissettiriyor, lanet olsun diyorsunuz. beklenen sahneyi görmemek istiyorsunuz, giginin daha fazla üzülmemesini istiyosunuz. ama filmin sonunda bir de bakıyoruz ki gigi kazanıyor. filmin üstümüze çöktürdüğü karamsarlıktan bi anda kurtuluveriyoruz giginin her nerede olursa olsun ateş ve tutkudan vazgeçmediğini ve 'hayat'ı başardığını görünce...

hele filmin sonunda gigi nin 'solino ya ilk trafik levhasının dikilmesi' adlı filminin gösterimini görünce olmuş bu film ya diyorsunuz...
--spoiler--
mutluluk hissiyatı veren, bitince, içte boşluk bırakan bir adet film. yani, güzel. aither'a selamlarımı iletirim bu vesile ile.
solino da tıpkı diğer fatih akın filmleri(im juli, kurz und schmerzlos) gibi duvara karşı filminden daha iyi olmasına rağmen yeterli ilgiyi yaratamamıştır...
gerçekçidir, samimidir, sıcaktır. izlenmesi gereken filmlerdendir.
28 ağustos günü cnbc-e de dvd keyfi kuşağında izlenebilecek filmdir.
fatih akın ın bizlere hediye ettigi bünyesinde bir il tempo se ne va barındıran ve daha nice sarkılarla süslenmiş (bkz: house of the rising sun) pek naif bir film.
insanlar arasındaki ilişkiyi en iyi şekilde seriglemiş fatih akın.
ayrıca filmin sonundaki parça bir filme bu kadar mı yakışır?...
yakışmış...
house of the rising sun ın italyancası da peşkeş çekilmiştir.
yalnız filmin sonundaki şarkının adı aklıma gelmemekte ısrar etmektedir.
hain şarkı!..ama güzel
filmin çocuk oyuncularının başarısının es geçilmemesi gereken film... yahu filmin neredeyse ilk yarısı giancarlo ve gigi'nin çocukluk dönemini anlatıyor ve küçük gigi ile küçük giancarlo'yu oynayan ufak arkadaşlar resmen ilk yarıyı sırtlıyor oyunculuklarıyla. yetenek ne kadar etkili, yönetmen fatih akın'ın çocukları yönetme şekli ne kadar etkili bilemiyorum. ve fakat iki yumurcak da anaç içgüdülerimi filmi her izlediğimde kabartırlar ve bana keşke o sene zaman dursaydı ve o çocuklar hiç büyümeseydi, dedirtirler. *
2002 almanya yapımı bir fatik akın filmi. filmde hiç bilmediğiniz bir yere yerleştiğinizde yakalanacağınız psikolojiden tutun da kardeş olmalarına rağmen insanların aslında ne kadar farklı kişiliklere sahip olduğu en güzel biçimde anlatılmıştır. izlenmeye değer.
izlerken insanın suratında aptal bir gülümseme oluşturan film hem de ardı ardına gelen hayata dair pisliklere rağmen. Sanki insan izlerken, filmin sonununda olacakları önceden biliyormuş gibi. Arkadaşınıza, çok mutlu olmak istiyorum bugün -ama öyle böyle değil- bana film söyle derseniz ve arkadaşınız da size bu filmi önerirse eğer, gerçekten içi boş bir mutluluk olmaz sizdeki tam anlamıyla mutluluğun kapılarını aralayabilirsiniz.***
aldatmaya, sevgiliden ya da arkadaştan alışkın olabiliriz ama babadan ve kardeşten hiç beklemeyiz, konduramayız. Buna rağmen insan ateşi ve tutkuyu yakalayabiliyorsa işte hayatla başa çıkmayı öğrenmiş demektir. *
mükemmel fatih akın filmi. insan kendini kaptırıyor izlerken.
cinema paradiso'nun fatih akin versiyonu. basroldeki kadin da (anne), cinema paradiso'da cocugun annesini oynamistir. güzel filmdir vesselam...
insana mutluluk veren bir fatih akın filmi. izleyecek film arayanlar tereddüt etmesin.
Annesine olanlar, babasının ve abisinin yaptıklarına rağmen aile sevgisini içinde taşıyan ve o kadar arkadan, önden, sağdan, soldan darbe yemesine rağmen sonunda huzura ulaşabilen bir insanı izlerken insanın güzel düşüncelere kapılmaması elinde değil. Solina kasabasının içinde gözüktüğü her karesinin işlenmiş bir fotoğraf gibi olması ayrı bir tad katıyor filme. insan bu filmide izledikten sonra Fatih akın'ın bir başka filmi çıksa da izlesek demeden de duramıyor.