sevgiliye göre üniversite seçmek

hayatta yapılabilecek en büyük yanlıştır. bir an liseli aşkı hevesiyle gaza gelirsiniz, seninle heryere varım dersiniz. yıllarca istanbulda okumayı hayal etmişken ve türkiye derecesi getiren bir puan yapmışken tutar ankarayı yazarsınız sırf o istiyor diye. sonra ne mi olur? bir zaman sonra bazı duygular, hevesler geçer ve tüm hayaller ve arkadaşlar istanbuldayken siz tutar 4 yıl ankaraya mal sahibigibi mahkum kalırsınız. he bu arada sevgili de bundan olumsuz etkilenir ve o da 6 yıl kırıkkaleye mahkum yaşamak zorunda kalır. sizin tek teselliniz allahtan kırıkkaleyi yazmamışım olur. *

tüm liseli aşıkların kurdukları hayaldir.bir süre sonra "ulan keşke istanbul yazsaydım mimar sinan felan en azından rıhtımda oturur şarap içerdim" diye yakarışları duyulur çukurova üniversitesinden ya da balıkesir üniversitesinden.akıllı düşünülecek bir konudur.

bir istanbuldur, ankaradır, izmirdir vs. tutacak ve ben sevgilim için yazmayacağım, öyle mi.? ya da aynı şehirde olalım diye, istediğim bölümü okumak yerine başka bir bölüm yazacağım.? hangi insanoğludur ki bunu hak eder, ayrıca hak etmek bir yana, bu insanın ideallerinden vazgeçmesidir. peki o yapar mı aynı şeyi.? sizin uğrunuza ideallerinden vazgeçecek, hayatının geri kalanını bu derece büyük ölçüde etkileyecek bir kararı, sizin için hemen verip, uygulayacak..? ben hiç sanmıyorum bu kadar kolay olacağını. ayrıca çok büyük bir sorumsuzluktur bu. madem seviyorsun, neden iyi yaşam şartlarını elinin tersiyle itiyorsun. o da seviyorsa tamamdır işte, bekleyiversin 4 yıl, çok mu fazla.! 4 yılın ardından rahatlık içinde yaşanılacak güzel yıllar. ya diğer yolda n'olur, beş para etmez bir bölüme gidilir, boşa okumaktır, geleceği olmadığını bile bile. sonrasında işsizlik, dert, tasa modu...

ben, kendime bunu yapmam sözlük.! ama şunu yaparım: misal, bir sevdiceğim vardır. geçen sene üniversite sınavı kazanmıştır ve çokta düzgün bir bölümde ve şehirdedir. ben de bu sene gireceksem sınava, onun için, ikimiz için, elimden gelenin fazlasını yapar, daha çok çalışırdım ve aynı ortamda bulunma çabası içine girerdim, o şehre de giderdim sevdiceğin yanında olmak için (yine ideallerden vazgeçmeden). işte bu böyledir. yapılması gereken bu şekildedir. kimse için (en iyi arkadaşta olsa, uğruna ölünecek sevgili de olsa) hayatımı feda edemem sözlük, hiç kusura bakmayacaklar!

sevgiliyle daha önce aynı sınıfta okunmuş ve idealler uğruna öss çilesi tekrar çekilmişse ve onla gelecek düşünülüyorsa gayet mantıklıdır. uzaktan zor azizim zor. insanın iflahını siker uzak mesafe ilişkisi.

yıllar sonra gelen edit:onun için bunu yaptım ama 1 ay sonra ayrıldık. göte giren şemsiye yıllar sonra zor açıldı. sakın yapmayın bunu.

bunun ne kadar gereksiz bir davranış olduğunu anca sevgilinin terkettiği zaman anlayacaktır kişi.

sevgili ile aynı ünviersiteyi tercih edersin. kayıt süreci, ev/yurt taşınma yerleşme faslı. bi bakmışsın hatun kişi kendisine sevgili yapmış.

bırakın arkadaşım lise sevgililerini. o iş lisedeyken güzel. gerisi başka dünya.

çok büyük fedakarlık ister. ayrıca sevgiliye binecek yük fazla olacağından yapılmamalıdır. seven adam her türlü görüşür zaten.

(bkz: üniversite seçmek)

büyük mallık. bi kaltak için koskoca hayatı yönlendirmek gereksiz. hem bak, ben sana daha yolun başındayken söyliyim birader; o hatun nasıl olsa başkasına siktirecek kendini. o yüzden bırak bu duygusal ayakları. bırak ki sonra pişman olma.

salaklığın dik alasıdır. lan zaten birbiriniz için doğru kişilerseniz mesafeler sizi ayırmaz.