bugün

onurunu yitirmiş, şerefini beş paralık etmiş kişi.
türk medeni kanunu'nda boşanma sebeplerinden biri.

"Madde 163- Eşlerden biri küçük düşürücü bir suç işler veya haysiyetsiz bir hayat sürer ve bu sebeplerden ötürü onunla birlikte yaşaması diğer eşten beklenemezse, bu eş her zaman boşanma davası açabilir."

haysiyetsiz kelimesi, karşı bakışın/ötekinin içini makusen mütenasip nesnel niteliklerle doldurduğu bir kelamdır. makusen mütenasipliği öznel ile nesnelin çatışması/tersliği kökenlidir. birler(1) tek başlarına adet ve sayı gücünde eşit miktarda olsalar da; birlikte bulundukları diğer sayıların dahilinde ya diğerinden eksik ya da/veya diğerinden fazladır. burada da kelimeye görevi yükleyenin pozisyonu yüklenenden daha üstün tutulmuş olduğundan ve bu üstünlüğü toplumun kaidelerinin kendisine bahşetmiş olduğu erdemlerden(!) edinilmiş olduğundan; bahse konu sıfat, dokunulmaz ve şaşmaz bir doğrulukta kabul edilerek muhatabının üzerinde sarsılmaz bir temelle yerini alır.

kendi görüşlerinin genel bir destek alan toplumun değer yargıları tabanlı gücü sayesinde "haysiyetsiz" diyen kişinin yegane kaynağı; içinde bulunduğu ortak faydalı-aynı durumu paylaşma ihtimali- paydalarda birleşilmiş olması merkezlidir.

bazen, bu temel kaideleri elindeki o daha önce hiç görülmemiş; yaşanan devre ait olmayan bir manivela ile yerinden oynatmaya kalktığında bir romantik anarşist; hazır kelime tektir: "haysiyetsiz!"

-kafa karışıklığının tek müsebbibi benn ve yüksek dozda prozac-

hamiş:
işbu entry yazarın erdem başlığındaki entrysi ile korelasyon içerir.
ondan haz etmeyip arkasına bakmadan onu hayatından çıkaran "eski" sevgilisini, içinde bir kırık utanç parçası bile kalmadan hala özlediğii dile getiren insandır işte haysiyetsiz... seni sevmeyen, önemsemeyen, görmek istemeyip de yakasından elerini çekmeni isteyen, yeni hayatına seni sığdırmayan insanı gözüne soka soka özleyebildiğini, unutamadığını söyleyebiliyorsan başka nesindir ki zaten?
teröristle halay çeker ama kendisiyle aynı fikirde olmayan herkese terörist der.

(bkz: şerefsiz)
(bkz: adi)
(bkz: cibiliyetsiz)
(bkz: sahtekar)