gece yarısından sonra hayat

gündüz herşey yaşanmış ve bitmiştir. gece millet evlerine çekilmiş ve sokakta siz tek başınıza sigara içip kafa dağıtıyosunuzdur. gecenin verdiği sessizlik insana ayrı bir huzur da veriyor. araba sesi yok, insan sesi yok. hele de şehir merkezinden uzakta iseniz yorucu bir günün ardından bu sessizliği haketmişsinizdir.

istanbulda bokun çıkmasıdır.

yalnızlıktır,sessiz ve karanlıktır.

tehlikelidir. şehrin görünmeyen yüzü, madalyonun diğer yüzü çıkar meydana.

küçük illerde uyku vaktidir.

(bkz: uyku vakti)

ulaşımın ancak özel araba ya da taksilerle yapılmasına neden olan şeydir. kişiyi zorla asosyal eder.

istanbul'da durum böyle. toplu taşımanın en kötü olduğu metropollerden biri diye boşuna demiyoruz.

sanıldığının aksine bomboş, durgun, yalnız değildir. sözlükte takılmalık vakitlerdir gece yarısından sonraki vakitler. insana ilham gelir, yazar durur. yazar hayatı o zaman başlar.

normal zamanlarda uykuyla geçen,tatil aylarında arkadaşlarla birlikte kalınıldığında muhabbetle geçen,aşık olunulduğu zamanlarda müzik dinleyerek geçirilen,aslında insanın en rahat olduğu vakittir.hayal kurmaya,olayları değerlendirmeye en uygun zamandır.

gece yarısından sonra hayat denince aklıma direk olarak ev geliyor. yani evimde oluyorum o saatlerde ve gerçekten benim için huzurlu aynı zamanda melankolik geçiyor. değişik yani. *