bugün

Her ramazan yapılan fix geyiklerden biridir.
nasyonal cinliktir... halbuki madem bir bok yiyeceksin git nepal'de aç, ya da ne bileyim, şangay'da, tokyo'da; enternasyonal ol.
Özel bir fanteziniz yok ise yolda helak olmaya yol açacak durum. ığdır a inildiğinde, serum ile oruç açmak olasıdır.
edirne'de çalışıp bir iş görüşmesi için ığdır'a gitmek zorunda kalan insanın başına gelecek kötü olay. kahramanımız edirne'den otobüs ile istanbula gelir. öğlen kalkan kars uçağına binip bir buçuk saat içersinde kars'a varır. karstan otobüsle ığdır. iş görüşmesini yapmaya mecali kaldıysa görüşme sonrası orucunu açar. allah kabul etsin.
peşin uyarı: o kadar yolculuk sonrası bozbaş yemeyin. midenizi bozarsınız benden demesi.
yıllarca aklımı kemiren ama bir türlü gerçekleştirmeyi başaramadığım süper bir önermedir.
(bkz: coğrafi sahtekarlık)
her ramazan ayında düşünülür bu. lan madem böyle bi uyanıklık yapacaksın. bin uçağa sen antonyo, ben petersburg, (ahah. bu kötü espriyi yapacağım günü iple çekiyordum.) git bi yerlere sahurunu orda yap. yok ille de türkiye dışına çıkmayacak yavrum.
niye ığdır düşündürendir. zaten hayal ürünü değil mi bütün bunlar? evet öyle. ee, o zaman şöyle hayal etsene;
sürekli doğuya gidersin gündüze denk gelmeyecek şekilde, böyle olunca oruç da tutmamış olursun bütün bi ramazan.

not: hmm. bence de boktan bi fikir ama teoride mantıklı.
imkan yok tabi.. olsa seattle'de sahur yapıp tokyo'da açar orucunu.
(bkz: ramazan fantezileri)
hep konusu olan ama gercekleştirilemeyen bir eylemdir.
yolculuk esasında seferi sayılacağın için tutmaya da gerek olmayan eylem.
(bkz: seferiyim ben seferi)
(bkz: o an)
(bkz: uyanıkspor)
uçakla gidilirse ancak kıymeti olan bilinçli yapılırsa boş yere aç kalınan eylem.
(bkz: her genç kızın hayali)
*
(bkz: seferi)
yurtdışına çıkmak için pasaportu-vizesi olmayan kişinin kendi çapında eğlenmesidir.
(bkz: çok çakalsın bakıyorum)
seferi bir durum ortaya çıkacağından mümkün olmayan bir hadisedir.
Şark kurnazlığı gibi bi şey.

Ama Iğdır'a varana kadar iftara yetişemeyebiliriz.