ben bu yazıyı kardeşime yazdım

ara sıra gıcıklığın tutsada seviyorum seni lan, iyi ki varsın.

sadece bir şey isterken saygılı rolü yap, eşek seni. sen de aynı küçüğün de. hayatım arkanızdan koşmak, peşinizi toplamakla geçti. uyuzsunuz huysuzsunuz. arada böyle yanıma gelip bir öpeyim diyorsunuz ya yetiyor işte o. küçük sen çok yılışıyorsun ya neyse. erken büyüdüm sizin yüzünüzden. anne baba çalışınca hem anneniz hem babanız gibi hissettim kendimi galiba. onun için bu her şeye karışmam, annem babamdan daha çok kontrol etmem. e siz de az değilsiniz yani. ama yine de iyi ki varsınız. kızsam da arada istemiyorum desem de çok çok çok seviyorum sizi. bir de büyük, eve yine geç gelirsen kavga var evladım bilmiş ol.

büyük ihtimalle sen hiç okuyamayacaksın bunları, ama bir yerlerde yazılı olsun istedim.

bizi çocukken aynı çikolatayı paylaşmak, anne dayağından birlikte kaçmak, sokakta birbirimizin arkasını kollamak, anneye karşı birbirimizi savunmak, birbirimizin ödevlerini yapmak, veli toplantılarından yırtma planları yapmak,aynı okul çantasını kullanmak, aynı kalemlerle yazmak, aynı şampuanla yıkanmak bağlamış meğer.

büyüdükçe aynı şeylere gülmek, aynı şeylere üzülmek bağlamış...

bu sabah yüzüm gülmeyince, başucumdan ayrılmadığında anladım. bizi birbirimize annemiz babamız bağlamadı sadece, biz birbirimize bağlandık birlikte geçirilen her gün her gece.

yüzüm soluktu, çevremdeki onca insana, onca hayata inat yalnızdım. bir tek sen vardın.

o hastane odasında, başucumda, korkuyorum derken yanımdaydın. ben gülene kadar. yeniden hayatla dalga geçmeye başlayana kadar...

iyi ki varsın, sensiz bu kadar tiye alamazdım bu hayatı...

Küçükken polis olmak istiyorum dediğinde ağlardım için için, hala o anlar aklıma geldikçe gözlerim dolar. Diyemezdim ki sen polis olamazsın hatta askere bile gidemezsin diye. Hep susardım karşında. Büyüdükçe sen de anladın kusurlarını, eksikleri. Sana karşı iyi bir abla olamadım. Sinirlendiğim zaman kusurlarını yüzüne vurdum, kimsenin kabul etmek istemediği engellerini gün yüzüne çıkardım. Aslına bakarsan yüzüne bakacak halim yok. Ne zaman içimden sana sarılmak gelse kendimden tiksinirim. Bunca şeye rağmen, sana iyi bir abla olmamana rağmen bana hiç kin tutmadın, beni hep sevdin. Aslında benin kızgınlığım annemeydi sen günah keçisi oldun. Hep çekindim sana sevgimi belli etmekten, seni üzerim korkusuyla senden uzak tuttum kendimi.

Her hatama rağmen beni o güzel kalbine aldığın için bir kez daha mahcubum sana karşı. Sen her şeyin en iyisini hak ediyorsun be her şeyin.

iyice unuttun ya beni.

Cok seviyorum seni...Biliyorsun...Ama bu siralar seni sevmedigimi dusunuyorsun...Sana belkide yeterince destek olamadigimi....aslinda haklisin...Kendimden bile kacmaya calisirken sevdiklerimden kactigimi inkar edemem ...Kendi karanligimla bogusurken sevdiklerimin karanligini gormezden geldigim dogru....Ama biliyosun bu "karanlik"cok eski ve aydinlatmayi basaramadim hic... Sen benim.o cok neseli deli dolu hallerimi ozlerken bende "kendimi "ozluyorum...Tek bildigim seni cok cok ama cok seviyorum.....

Bir insan kardeşine neden bu kadar romantik şeyler yazar?
(bkz: çık dışarı)

küçücük yüreğin babanın hatırasını, kocaman ve imkansız bir aşkı, gelecek kaygısını aynı anda taşıyamıyor diye değil mi bu saatte ağlaman... baban öldü sabrı öğrendin, aşık oldun kadınlığa ilk adımını attın, nur topu gibi bir gelecek kaygın oldu olgunlaştın üzülme meleğim büyüyorsun, minik yüreğin de büyüyor. kemiklerin uzarken de canın yanmıştı şimdi de ruhun olgunlaşırken canını yakıyor hepsi bu...

en değerlimsin...

Arkadaşlarım kardeşlerinden bahsederken hep iç çekiyorun keşke benim de bir kardeşim olsaydı diye. Sonra aklıma geliyor, benim aslında bir kardeşim var.
Ama aynı genleri taşımak kardeş olmaya yetmiyor be sözlük.. ne ben onu tanıyorum ne de o beni.. hakkında tanımlama yapamıyorum kardeşim. Keşke aynı evde büyüseydik seninle. Keşke gerçekten " karındaş" olsaydık. Keşke ikimiz de kardeş özlemi çekmeseydik.. nedenini bilmesem de seni seviyorum kardeşim. Umarım babamızın bize çizdiği kadere inat ortak bir hayat yaşayabiliriz. Umarım birbirimizi bir gün gerçekten tanıyabiliriz!

sen futbolcunun tillahı olacaksın ! her sabah saat 6 da kalkıp koşmanın,yemeğine dikkat etmenin,sabah akşam vücut ve teknik çalışmanın karşılığını alacaksın ! emeğini yedirtmeyeceğim aslanım !

9 haziran'da florya'ya,gönül verdiğimiz galatasaray'ın seçmelerine gidiyoruz !

giysilerimi çalıp durma sikerim belanı senin.

Sana abilik yapabildiğimi sanmıyorum. Bunun için geceleri ağlamaktan beter oluyorum, senin mışıl mışıl odanda uyuduğun saatlerde.

Nabiyon lan got! Ayarladin mi hatcayi?

Edit: cidden la az once msj attim.

seviyorum seni kardeşim (bkz: route 66)

içimden çıkacak olan çocuğun bir ablası var.sen.
çok özledim.çok.

salaksın.

Gerizekalı.

arada bir çıldırtsanda çok seviyorum seni çocuk, ama kalk artık bilgisayar başından ölcen gitcen yemin ederim oyun başında.

Çok özledim seni be. Seni de, seni de.

niye dogdun lan.

bir daha asla kıyafetlerimi giyme.

Sen doğunca büyüdüm ben.4 seneydi çocukluğum sonra sadece ablaydim çocuk değildim.iyiki varsın gözbebeğim 18 ine ne zaman girdin sen? Annelik provası tadında oldun bana seni hep korudum hep destekçin oldum simdi sen bana diyorsun yazın çalışınca sıkıntın kalmıycak ben halledicem diye. Bunu söylenen düşünmen bile benim için çok değerlidir. iyiki varsın kardeşim. iyiki varsiniz.

keşke zorlu center da iş hiç bitmeyeydi. Ne güzel her ay 150-200 tl para veriyordun. Üzülüyorum hem sana hem kendime cnm kardeşim. inşallah çok geçmeden iş bulursun.

Ailemden bana kalan en güzel Yadigar en güzel can Yoldaşı...