ben bu yazıyı kardeşime yazdım

Karseş farklı bişey.şimdi o daha 5 yaşında ama benim ki 32 yaşında .yardımın ne demek olduğunu o zaman anlarsın...

Tek çocuğum lan ben, beni tribe sokup annemi babamı bıçaklattırmayın.

Ya şunu şu adama nasıl yaparsın?

Şu borç içinde özel okula git, mezuna kal, dersaneye git, daha bir şey becereme.
Adam sana sonsuz güvensin, üzülme diye kelime edemesin.

Sen bu adamın güvenini nasıl piç edersin it.
Nasıl sakin bir insansam yine girişmedim. Ve dahası bildiğime dair renk bile vermedim. Sırf yanlış, hatalı bir tepki vermemek adına.

Kanıt almasam onu bile reddederdin ya sen, neyse.

Sen olmasan ben n'aparım...
Canım, sırdaşım, yoldaşım, allah'ımın lütfusun sen...

Okuldan gelince odevlerini hemen yap o yazinida duzelt.

Evet 2. Sinifa giden kardesim var

Evet aramizda 13 yas var.

Seni çok çok özledim. Ama Yanyana gelince de yiyoruz birbirimizi ne olacak bizim halimiz. Gelmeden kıyafet kavgası yapmayaydık iyiydi.

Sen üzülme gülüm incinme
Bana hediye bırak bütün kederleri
Ben ağlarım ikimizin yerine.

yoksun ama olsaydın eğer, seni çok severdim lan. koruyup kollardım ama fena trollerdim.
olmamana rağmen, bunları okuduğunu varsayıyorum.
sanırım, kendimi bir şeylere inandırmaya ihtiyacım var.

Allah'ın bana en büyük hediyesisin, emanetim.

Nefes almamdaki tek nedensin.

Çocuk yap lan!

Ablam 3 tane güzel kızın teyzesi yaptın beni sana çok teşekkür ederim. Aramızdaki yaş farkına hep uyumluydun. Senin melek kalbin dünyada tek. Rahmetli annenin ismini onurla taşıyorum. Senin yorgun ve hala çocuksu o kırılsa da affedici olan büyük yüreğin, sıcaklığın, şefkatin kokun paha biçilemez.

Ve aynı babadan aynı anneden olan 5 yıldır konuşmadığım babamın gereksiz evladı ( abim) , ne olursa olsun seni seviyorum ama böyle uzak ve konuşmuyor olmamız hem bizim için hem herkes için en iyisi. Evet duyduğun gibi düğününe gelmeyeceğim. Davet eden sen miydin sanki babam söyledi. Ne kadar senle aramız bozuk olsada o kızla üzülmemeni temenni eder ömür boyu mutluluklar dilerim. Gel biraz düşün herkes kötü bir sen iyi değilsin. Anne baba göçünce biz kardeşler kalacağız ben seni zor zamanında hiç birşey olmamış gibi canıma basarım ama seninde biraz yüzün olsun. Pişman olmamanı umarım.

Sensiz bir dünyanın Temelini atıyorlardı.
Elimden hiçbir şey gelmiyordu.
Sen bilmezsin belki sensiz geçecek hergünün ızdırabını.
Evet ölebilirdim benim kalbim senin küçük kalbinin yokluğuna dayanmazdı.
Ben senin ayağındaki çamuru toprağı gördüm yoğumbakım ünitesinde.
Dokunamadım.
Elim uyuştu, beynim uyuştu, nefesimi bile hissetmiyordum.
Sen bilmezsin ablalar kardeşlerinin ikinci annesidir.
O gece Ankara cehennem oldu senden 600 km uzaktaydım.
Yanına gelip seni ilk ben gördüm.
Gözünün kenarından yaş geldi sesimi duymuştun.
Biliyorum ablalar kardeşlerine hep hissettirir yanında olduklarını.
Sen bilirsin seni Nasıl sevdiğimi.
Pişman olmadığım tek şey seni bugüne kadar hiç incitmemiş olmamdı.
Şimdi düşününce sen ölseydin ben senin ATAn kalbini hissetmeseydim belki yanında kendime bir mezar ayırtırdım.
Sen bilmezsin sensiz dünyanın ağırlığını.

Sana bunu Nasıl söyleyeceğiz canım kardeşim.
Hayatın boyunca belki böyle kalacaksın diye.
Ben sana Nasıl kıyarım.
iyileşip okula gideceğim demişsin bugün.
Seni bu acıyla Nasıl bırakırım.
Seni ne kadar sevsem bile bak yetemiyorum.
Keşke böyle olmasaydı.
Bakışların...
Gözlerinin içi gülerdi.
Şimdi başka bakıyorsun.
Hüzünlü....

(img:#1171208) bana hiç kimse senin gibi sarılmadı ablasının canı...
Hani sen diyordun ya bu eller sana zarar verirse keser atarım...
Hani sen diyordun ya dünya sensin ablam...
Kızdığımda kucağına alıp oradan Oraya fırlatırdın.
Çok konuşma seni kucaklar atarım diyordun ya.
Ağladığım Zaman sarılıp ağlıyordun ya...
Güldüğüm Zaman gülüyordun ya...
Sen bana neden böyle büyük bir şaka yaptın...
Bu Canın yarısı sendin bitanem...
Belki hiç bir zaman o günlere dönmeyeceğiz ama sen iyi olacaksın çünkü sen güçlü ve özel bir çocuksun...
Biliyor musun bugün senin tişörtünü kokladım...
Kokun sinmiş...
Seninle yaptığım hiçbirşeye pişman değilim...
Aramızda sır olan şeyler dahil buna...
Ama hadi artık iyileş bak ben sensiz yarımım...
Çok zor biliyor musun?
Aynı durumda olsam dünya başına yıkılırdı benim dünyam şendin bak ben kalkamıyorum...
Hadi elimden tut kalkalım...
Seni çok seviyorum canım kardeşim...

ne söylesem boş, ancak hepsini söylersem bir önemi var bunun içinde öncelikle beni dinlemelisin.

görsel
Ben kardeşime ne yazarım bilmiyorum da o bana beş sene önce bunu yazmıştı, hâlâ saklarım.

"Bana daha fülütle daha vurma." Benim yüzümden zor bir çocukluk geçirdi zavallı.

12 temmuzda Ankara'ya dönecektim arabaya binerken kardeşim gözümün içine baktı hadi sen benimle gel yolcu et beni dedim.
Geleyim mi Dedi.
Gözümün içine öyle bir bakışı vardı ki içimde birşeyler koptu.
Sanki o an anladım.
Tam 26 gün sonra onun acısıyla yanıp kavrulacağımı.
Sımsıkı sarıldım otobüse binerken.
Ayağa kalkıp son kez otobüsün içinden sana baktım.
Sonra bir cumartesi akşamı saat 19;30 da bana senin kaza yaptığını söylediler.
Herkes birşey yok dese bile kardeş kardeşi hissetmez miydi?
Bana birşey olsa sen hissetmez miydin?
Gitti kardeşim dedim...
Canım kardeşim...
Antakya'ya pazar sabahı yetişip seni yoğumbakımda öyle görünce tamam dedim...
Hayatım o an cehenneme döndü...
Günlerce seni o kapıda bekledim.
Sen benim canımın parçasıydın...
Bana dediğin gibi can ablam dediğin gibi can kardeşimdin...
Ben seni öpmeye koklamaya kıyamazken saatlerce o soğuk kaldırım taşında yattın...
Ben senin parmağın kanasa gözümden yaş gelirken...
Ben senden uzaktayken sen Canınla savaşıyordun...
içimi en çok acıtan ne biliyor musun?
Kaza anında o kaldırıma fırlarken Canın çok yandı mı ?
Anne baba dedin mi?
Sen benim dünyada sahip olduğum en değerli insansın.
Seni yaradan Rabbim için seni çok sevdim.
Sen çok özel ve güçlü bir çocuksun.
Seni seviyorum.

buraya yazacağınıza 'yaşıyor ise' yüzüne söylemeniz ya da mesaj yolu ile kendisine iletmeniz gereken yazılardır.

Seni çok seviyorum, hayatım boyunca da yakandan düşmeye niyetim yok.

Ama hala kızoyorum sana abi. Zorladım kendimi çok, kızmayayım diye ama hayatımın hatrı sayılır ve benim için önemli olan bi kısmını s.ktin attın. Sokayım hayatıma ama bunu yapan sen olmamalıydın.

Bu sayede artık küfür eden, tahammül edemeyen, depresyona meyilli, mutsuz ve yabani yaşayan bir kardeşin var. Eğer kendimi kesmezsem önümüzdeki yıllarda sonrasında nasıl devam edeceğimi hiç bilmiyorum. kendimi bu dünyaya ait gibi hissetmiyorum. Yaşamayı beceremiyorum. Sabredemiyorum.

Yanında olmaya söz veriyorum ama sana hiç güvenemeyeceğim sanırım. Bi kere güvenmemem gereken bi şey yaptın ama bedeli kalan herkesin yaptığından daha ağır oldu.

Hayin. Evet hain değil hayinsin.

Gelemedin bir. Yalnız bıraktın beni.
Tek çocuk kaldım senin yüzünden.

Halbuki çok güzel hayallerim vardı seninle. Sabah akşam kavga edecek birbirimizi deli edecektik.
Her ne kadar kavga etsek de başkalarına karşı hel koruyacaktık birbirmizi.
Dertleşecektik bazen.

Kaç yaşıma geldim hala gel istiyorum bak.

Gel de bebek sevelim bari azıcık..

Her ay benden para çekmekten sıkılmadin mi ?. Hain kardeş.

Gördüysen gördün ya.buyum ben böyleyim.

Edit: yine de bazı önlemler aldım tabi.

sana artık kızgın değilim. kırgınım. neredeyse üç sene oluyor. duruma alıştım ama sevemedim hala. bak mesela şu an mutlu değilim ama ağlamadan yazabiliyorum bunları. belki bir gün silmeyip tekrar okuyabilecek kadar, biraz daha alışmış olabilirim duruma. mesela artık birileri şimdiki durumumun benim için daha iyi olduğundan bahsederken karşı çıkmıyorum. "evet" diyorum, "siz haklısınız." zaten haksızsınız, bilmiyorsunuz, dışarıdan göründüğü gibi değil desem de onlar her zaman haklılar. zaten herkes haklı, herkes doğru. bi ben yanlışım.

annem eskisi gibi değil. yaşlandı. bazen saçmalayabiliyor, sonra saçmaladığını fark edip gülüyor. "iyice sapıttım." deyip. onu seviyorum. ama bazen yanında çok sıkılıyorum. çünkü beni dinlemiyor. dinlemiyor ama sürekli anlatmak istiyor. unutuyor galiba aynı şeyi defalarca anlatıyor. dinliyorum ben de. babam da biraz daha sakin. ama hala o işten gelince ben odama kaçıyorum. bazen beraber yemek yiyoruz. onlar bi şeyler konuşuyorlar ben yemeğimi yeyip odama gidiyorum yine. canım konuşmak istemiyor.

bu sene hiç gitmediğim kadar çok gittim okula. gidip gitmemek bir şey fark etmiyor. sene sonuna kadar mecbur kalmadıkça gitmicem. bi çocuk var okulda. sanırım benden hoşlanıyor. demiştin ya "bak sevgilin falan olursa bana söyle, facebook lardan falan öğrenmeyeyim." bir ara seni arayıp anlatmak istedim ama yapamadım. sonra vazgeçtim zaten. belki burda değil de olmak istediğim yerde olsaydım denerdim. ama şimdi gerçekten bi şey ifade etmiyor.

zaten artık pek çok şey bir şey ifade etmiyor. canım düşünmek istemiyor. artık hiçbir şey istemiyorum. bilim adamı olmak, kendime laboratuvar açmak, hastane açmak, okul açmak, resim yapmak, kitap yazmak, köpek almak, aile kurmak, kendi evime çıkmak... hiçbir şey.. hepsinden vazgeçtim. sadece şu aptal okul bitsin. ondan sonra da aradığımı bulamazsam, yani bu anlamsızlığın nedeni burası değil de komple hayatsa çok sürmeden kendi kendimi diskalifiye ederim herhalde.

insan görmek istemiyorum. dersaneye de gitmicem. herhangi bir bölüm için değil sırf sıkılmamak için zaman bir şekilde geçsin diye çalışıcam o sınava da. iyi bir sıralamam olacak onu da biliyorum. insanlara hayallerimi satmamak için, hayallerim üzerinden ticaret yapmasınlar diye gitmicem diyorum. öyle düşünüyordum gerçekten de daha önceden ama artık hayalim de yok galiba. senin anlayacağın babamın istediği şey oldum. insan değil bak. insanların duyguları vardır. ben hissetmiyorum.

sence neden böyle oldum? burada değil de başka bir yerde olsaydım da yine böyle olur muydum? bana ne olduğunu anlamıyorum. bu kafayı yemek midir, bıkmak mıdır, depresyon mudur, yoksa başka bir şey midir bilmiyorum. artık tanımlamak da istemiyorum. sadece eskiden böyle değildim. onu biliyorum. neden bilmiyorum ama eskiden sen de biliyorsun ya "sen ne kadar neşeli bi şey olmuşsun kız!" dediğin gibi değilim. bazen yine gülüyorum, normal davranmaya çalışıyorum çünkü çok fazla soru soruyorlar. sen de soruyorsun. "ne oldu sana? bir bi şey mi dedi? her şey yolunda mı? senin için yapabileceğim bir şey var mı?" bunlara yok bi şey ya dalmışım öyle demek bile yoruyor artık. sırf demesinler diye eskisi gibi davranmaya çalışıyorum ama eve geldiğimde gerçekten çok yoruluyorum.

sana da kızmıyorum artık. gerçekten. gelecek altı senemi üç dakikalık saçma bir ince düşünce(!) ile sürgüne çevirmiş olman da umrumda değil. cidden kızarak yazmıyorum bunu. zaten neden bilmiyorum ben beceremedim hayatın üstesinden gelmeyi. olmadı yani. yapamadım. yapamıyorum. yapmak da istemiyorum.

umarım sınavın güzel geçer. ve keşke bunu buraya değil de sana yazabilseydim. artık ağlamadan yazabiliyorum, belki bir gün sana da yazarım. ya da sohbet ederken yüz yüze konuşuruz. belki de konuşmayız, zaten artık anlamanı da istemiyorum. gerçekten artık hiçbir şey umrumda değil.

Değerini çok çok sonra anladım be kardeşim, karnıma ok atıp kavga etmelerimizi, beni gıcık edip kıs kıs gülüp beni sinir etmeni asla unutmadım onların hesabını soracağım evet.

Ama çok seviyorum be kardeşim seni ne kadar da kavga etsekte, sinir etsen de.

8 gün sonra yanına geleceğim çok özledim...