bugün

anne kişiler cep telefonu, bilgisayar gibi artık sıradanlaşmış teknoloji ürünlerinden korkar. istisna anneler olmakla beraber büyük bir çogunluğu cep telefonlarını işaret parmaklarıyla kullanır mesela.* uzun ugraslar sonucu gözlükler takılır, "eyvah bir şey yaptım ben bu telefona" nidaları eşliğinde mesajlar okunur. bilgisayar hepten gizemli, canavar bir kutudur zaten. bilgisayarla yalnız başına bırakılan anne, "iki bahar havası alayım" deyip dışarı çıkan çocuğu "yetiş bilgisayarı bozdum" diye apar topar geri çağırır. bu çağırma telefonla olmaz bizzat kendisi gelir dışarıya. en dellendirici hadise de (bkz: word dosyası)muhabbetidir. anne gönderilecek e-postanın inatla word dosyası olması gerektiğini söyler. ama word dosyasının ne olduğunu bilmemektedir. her seferinde aynı diyalog yaşanır, bir zaman sonra zaten monologa dönüşür.
anne: word dosyası olacaktı.
sabırtaşıçocuk: tamam anne zaten wordde yazmıştım.
anne: word dosyası olacaktı bak.
sabırtaşıçocuk:evet annecim oyle yaptım zaten.
anne: word dosyası olarak gönderdik di mi?
çatlamıştaş:......**
kumandayı elinize alıp kanalları bile ayarlamaya çaliştiğinizda "yapma, bozarsın" şeklinde açiğa çıkan problemdir.
televizyonsuz günlerden gelen neslin son yıllarda hızlı biçimde değişen ve gelişen teknolojiye ayak uyduramaması halidir. sadece annelerde görülmez, işi ve yaşantısı sebebiyle teknolojiye uzak olan babalarda da raslanmakla beraber, her evde en az bir kişinin meseleyi halletmesi zorunluluğu ve elektroniğe yatkınlık sebebiyle babalar biraz daha uyum sağlamışlardır.
kademe kademe bakarsak, yaşları 65 civarı olanların çoğu bankamatik kartı ve cep telefonu kullanmayı bile güçlükle öğrenmişlerdir.
telefonu sadece uzaktaki çocuklarını aramak için kullandıklarından sadece son arananları kullanarak hiç rehbere girmeden aramaktadırlar. bu sebeple ara sıra oğlunun aradığı sıhhi tesisatçıyı kızım diye aradıkları da olur.
arada anneden mesaj gelir açarsın mlnhlsmehlş yazmaktadır. ararsın- hayırdır anne mesaj atmışsın,.. yok kızım sağına soluna basıyordum kendiliğinden olmuştur ben atmadım..

katiyen kınamıyorum, bu gidişle biz nelere yabancı kalacağız kimbilir..
çamaşır makinasını çalıştıramamak kadar büyük bir sorun.
anneler için olduğu kadar babalar için de sorundur.telefon kullanmasını çoğu baba bilir ve o konuda bi problemleri yoktur.fakat iş diğer teknolojik aletleri kullanmaya geldiğinde problem çıkar.özellikle bilgisayar ve internet kullanımında çok kasarlar.gayet doğaldır bu çünkü onların zamanı dediğimiz yıllarda bilgisayar türkiye'de yoktu ya da yaygınlaşmamıştı.
(bkz: bilgisayar üstüne dantelli örtü örten anneler)
bilgisayarda oyun oynarken, sinirlenip klavyeye vurduğumuzda "yapma olm, kitlenir" şeklinde bize laf atan annemizin açığa çıkan durumu..
bazen komik hatıralar doğuran tatlı sorundur.

zira ödevini word dosyası olarak masaüstüne kaydeden bir öğrencinin annesini arayıp ödevini masaüstünde unuttuğunu söylediğinde annesinden "mutfaktaki masanın mı?" şeklinde bir cevap alması muhtemeldir.
bilişim sektöründe ki gelişmenin son 20 yılda ne kadar hızlandığı göz önüne alınısa gayet normal karşılanacak durum. bir de böylece yeni bir mizah kültürümüz oluştu.
(bkz: teknofobi)
(bkz: ebeveynlerin teknoloji sorunu)
(bkz: anne ile internette sorf yapmak/#1332122)
-bak anne şimdi bu mause,bunu kullanarak...
-bi dakka nasıl yani yaaa mause fare demek değil mi yaaa???!!!??
-evet hani şekli benzio ya o bakımdan...
-git be manyak ben dokunmam ona fareymişşşş...çaaaattttttt..**
- annecim bak şimdi karşı taraf sana mesaj yazarken alt tarafta "x ileti yazıyor" yazısı çıkar..
+ hani nerede?
- bak annecim burada..
+ haa tamam.
- yazması bitince üst taraftaki kısımda ondan gelenler ve senin ona gönderdiklerin görünür.
mesela sen yaz şimdi bir mesaj..
"merhaba" de mesela..
+ m, m, m, m harfi nerede ya?
- burada annecim.
+ hah tamam oldu.. e (yanlışlıkla biraz uzun basar), r, h, a, b, a... oldu yazdım.. şimdi ne yapayım?
- göndermek için enter'a bas..
+ hani enter (yazıldığı gibi okur tabi) nerede?
- burada...
+ basıyorum..
- bas.
+ basayım mı?
- bas anne..
(
anne say:
meeeerhaba
)

+ gitti demi benim mesaj?
- gitti bak burada...
+ ayy ne güzelmiş pek sevdim ben bunu..
- bak şimdi o cevap yazıyor.
+ hani nerede?
- bak burada görülüyor.
+ hıı.. aha geldi

(
teyze says:
mrb nasısın?
)
+ ne diyor bu? mrb ne demek?
- merhaba nasılsın diyor sana..
+ hıı..
- sende bir şey yaz..
+ (başı klavyenin üstünde yazar) i, y, i, y, i, m. boşluk hangisiyleydi?
- bu space tuşuyla anne..
+ haa. (space'e basar) s, a, ğ, o, l. bir daha boşluk bırakıcam gene bu space'e mi basıcam?
- eveeet..
+ (space e basar) s, e, n, (space'e basar) n, a, s, ı, l, s, ı,n . bitti nasıl soru işareti koyucam?
- Shift tuşuyla beraber yıldız'a basıcaksın.
+ hani nerede yıldız tuşu?
- burada. önce shift'e basılı tut. sonra yıldıza bas.
+ shift nerede?
- o da burada?
(uzun uğraşlar sonucunda soru işaretini çıkarır, cümlesini bitirir)
(
anne says:
iyiyim sağol sen nasılsın?
)

+ ayy ne güzel çok sevdim ben bu işi..
- (birde bana sor).
+ ne dedin anlamadım?
- evet çok zevklidir diyorum.
keyifli sahnelere de yol açabilir, anlamadığı şeye karışmaz hesabı. aynı sorun çocukta da varsa, yani o da teknolojide geri ise pek bir sorun yaratmaz.
(bkz: anne çocuk elele bilgisayar güvende)
annenin teknolojiyle tanışma girişimi kendisine cep telefonu alınmasıyla başlar ve olaylar gelişir:

anne:kızım süheyla teyzeni kaydettin mi?
doksanüç:evet anne sıradakini söyle
-şimdi mahir yaz
+tamam kaydettim onu da..
-aa dur dur şenol'u da mahirin altına yaz
+anne o zaten alfabetik olarak kaydetiyor muhaha
keşke benim annemde de biraz olsa.. bilgisayarın başından ancak kaldırabildiğim için bu saatte sözlüğe girebiliyorum.. evet, teknolojiden anlamayan anne istiyorum..
daha kendi cep telefonunda mesajlara nasıl bakılacağını hadi onu geçtim, anneye kim msj atar, cevapsız çağrılara dahi bakmayı bilmemesidir.**
(bkz: #1684209)
örnekle doğrulanan önerme..
annemin ilk cep telefonuna alışma sürecinde yaşadığımız durumlardan bir tanesine örnek vericek olursam:
-kızım biri beni aramış baksana kim miş?
-yok anne bilmiyorum özel numara aramış
-aaa kızım açıp sorsana kim miş diye belki önemli bişi sölicektir.
-Ya annne ya özel numara of anne nasıl ariyim onu ,aa niye kızım ara işte
of anne of .
bilgisayar başından kalkmayan çocuklarına özenip bilgisayara merak sardıktan sonra çocuklarına işkence yapmaya başlayan dişi ebeveyn türünün yarattığı sorunlar silsilesidir. msn messenger ve oyun sitelerini kendilerine öğretmeniz için yaptığı eziyetlerin nihayetinde siz canınızdan bezmiş bir şekilde bu internet ürünlerini öğrettikten sonra (ki öğretilen her şeyin deftere adım adım not ederek defteri kendisine vermek hayatı kolaylaştırıcı bir tedbirdir) sizi dumur edecek soruların gündeme gelmesi kuvvetle muhtemeldir:
- Joannnaaaa, koş gel ekranımda bir uyarı çıktı, yardım et!
- öfff, yine ne oldu, hata mı verdi?
- hayır hayır, çabuk gel buraya, java'mı güncelle!!! *
dialogda bahsi geçen telefon nokia 5110 dur.

-bak anne bunlar yön tuşları ileri ve geri gitmek için.ortadaki okey tuşu .en solda yazan 'c' geri tuşu . uzun basarsan en başa döner.eğer karıştırır ya da kaybolursan buna bas.
+kolaymış canım .dayını da kaydettin mi
-kaydettim anne
+ee yengeni de kaydet vallahi ayıp olur küser.
-yengemi de kaydettim anne.
+aa "abim arıyor" yazıyo..!!
-hıh öğrettim sana tamam de konuş.

ve annemiz telefonu ağzına yaklaştırıp ekranına sesli olarak "tamam " der.*

-evladım sesin gelmiyo.tamam dedin mi?

anne bir üst boyuta geçmiş.ses analiz özelliği olan telefonların boyutunda yaşıyor.aşmış.
annelerin teknoloji sorunu eşittir bu konuda çocukları ne kadar sabırlı olabilecekler acaba sınavı..
hala nedenini çözemedigimiz bi sorunsaldir.annelerin yasiyla boyuyla posuyla da ilgisi yoktur.o annedir. 5000 defa anlatsan da bi teknoloji aygitini kullanmayi 5001.yi israrla sorar.benim canim annem.gul annem.*
biz gençlerin sabır imtihanıdır. *