atatürk milliyetçiliği

kemalist ideolojide içi boş kalan iki kavramdan biri. o dönemde sovyetlere kapılmadan bağımsız bir devlet kurmanın yolu ulus devletten geçiyor olabilir, ulus devlet anlayışı beraberinde elbette milliyetçiliği getirmiş olabilir ama anadolu gibi çok kültürlü bir zeminde ve çok uluslu osmanlının yıkıntılarından hemen öyle pat diye milliyetçilik çıkmaz. hadi diyelim çıkarttın, sonra ne olacak? ermeniyi kürdü lazı çerkezi dışarda bırakmayayım diye aslında milliyetçi olamayan bir milliyetçilik çizmeye çalışacaksın, ama kimse de bunu yemeyecek. aradan 80 yıl geçmesine rağmen devletin ana derdi iç savaşlar olacak. o dönemde bunun alternatifi ne olabilirdi bilmiyorum, belki de yapılacak başka bir şey yoktu. ama kavramın oldukça ne etliye ne sütlüye bulaşmama çabasında olduğu ve bunu başaramadığı bir gerçek.